เวลาใกล้เลิกงาน ของการทำงานวันแรก นับว่าเหนื่อยและหนักเอาการ
แม้ว่าเธอไม่เคยทำงานเลยก็ตาม เพราะเรียนจบก็คิดแต่งงานมีครอบครัว แล้วสุดท้ายก็พังไม่เป็นท่า แต่เธอก็เรียนรู้เร็ว จากการสอนงานของพี่ใหญ่ และโชคดีที่การทำงานในบริษัทขนาดใหญ่แห่งนี้ใช้แต่ภาษาอังกฤษ หากให้ใช้แต่ภาษาไทยมีหวังเธอได้เป็นลม
“เย็นนี้คุณไปไหนหรือเปล่า” เสียงที่ไม่อยากได้ยินดังขึ้นด้านหลัง เพราะห้องน้ำที่ใช้ร่วมกันนั้นอยู่ด้านนอก
“ไปทานอาหารเย็นกับคุณจื่อหลิง” เธอแสร้งทำเป็นเรียกให้เป็นทางการ ให้เขาเข้าใจผิดต่อไป
“หากคุณไม่มีที่อยู่ มาอยู่คอนโดผมไหม ห้องกว้าง ผมไปนอนที่อื่นก็ได้หากคุณไม่อยากให้ผมอยู่ด้วย” เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก เมื่อรับรู้ว่าเธออยู่ร่วมบ้านกับ
จื่อหลิง ซึ่งเป็นทั้งคู่แข่งทั้งในงานและหัวใจ
“ไม่รบกวนดีกว่าค่ะ ฉันคิดว่าให้เขาดูแลฉันจะรู้สึกปลอดภัยกว่าอยู่คนเดียว”
“แต่คุณมีลูกแล้วนะ”
“แล้
