ปริมระตา
ฉันพยายามเช็ดน้ำตาที่มันไหลออกมา แต่เช็ดเท่าไหร่มันก็ยังคงไหลออกมาไม่หยุด ฉันพยายามที่จะเลิกร้องไห้ แต่พอยิ่งคิดถึงหน้าของพ่อของลูกมันก็หยุดร้องไม่ได้ กว่าฉันจะให้เขากลับไปได้ก็เล่นเอาต้องขู่ต้องไล่ ทั้งยังคงลงไม้ลงมือทั้งที่ฉันไม่เคยทำกับเขาด้วยซ้ำ แต่เขาก็ยอมออกไปโดยยังทิ้งท้ายว่าจะมาหาฉันใหม่
“ตอนที่ปริมพร้อมจะเริ่มต้นใหม่กับพี่ พี่กลับไม่เปิดใจฟังเรื่องทั้งหมดจากปริม แต่พอถึงวันที่ปริมตัดใจจะลืมพี่ แต่พี่กลับมาขอร้องให้ปริมฟังพี่ มันไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอคะพี่คิม” ฉันพูดออกไปอย่างเลื่อนลอย
ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่เคยโกรธหรือเกลียดที่เขาบอกเลิกฉัน แต่ฉันโกรธเขาที่เขาไม่ฟังฉันบ้าง ฉันพยายามมาตลอดที่จะได้เจอกับเขา ทุกครั้งที่ได้เจอกันโดยบังเอิญ หรือตั้งใจ ฉันพยายามเข้าหาเข้าเพื่อให้ได้พูดมันออกไป แต่เขาก็เหมือนเดิมทุกครั้ง นั่นคือไม่สนใจ และทำเหมือนไม่รู้จักฉันเลย
“นี่มันหมายความ
