(โสน)
"นี่เหรอหนูโสน หน้าตาน่าเอ็นดูมากเลยนะลูก"
ฉันยกมือไหว้คุณแม่ของคุณครามกับพ่อของเขาอย่างทำอะไรไม่ดูหลังจากที่ตัวเองเช็ดน้ำตาออกจนหมดแล้ว พวกเขาทั้งสองมองมาที่ฉันจนฉันอึดอัดแต่ถึงอย่างนั้นฉันเองก็คงจะพูดอะไรไม่ได้
"แม่ทำไมไม่บอกผมก่อนว่าจะมา?"
"แม่รีบค่ะ แม่อยากจัดการทุกอย่างให้เสร็จและอีกอย่างแม่ได้คุยกับแม่ชีที่เธอเป็นแม่ของน้องโสนแล้ว"
"ผมยังไม่ได้คุยกับโสนให้รู้เรื่องเลยนะแม่ ผมขอเวลาให้เราก่อนได้ไหม?"
"คุยระหว่างทางก็ได้ลูกแม่นัดพ่อหมอไว้แล้ว"
"แม่ครับ"
ฉันบีบมือตัวเองแน่นหลังจากคุณครามเอ่ยเรียกแม่ตัวเองด้วยน้ำเสียงที่เจือไปด้วยความโมโหอย่างเห็นได้ชัด
"ครามพ่อรู้ว่าแกยังไม่ได้ตั้งตัว แต่ถ้าไม่รีบเรื่องมันจะบานปลายนะ"
"แต่ผมยังคุยกับโสนไม่รู้เรื่องเลยนะ อย่างน้อยให้เราคุยกันหน่อยเถอะครับ"
"น้องโสน" ฉันละสายตาจากคุณครามไปมองสบตากับแม่ของเขา ก่อนเธอจะเดินเข้ามาและเอื้อมม
