31
08.00น.
ข้าวเม่ายังนอนสลบไสลร่างแหลก หลังจากพึ่งได้นอนเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว
"ตื่นได้แล้วยัยขี้เซา" ลุคที่พึ่งแต่งตัวเสร็จเดินมาปลุกคนขี้เซาบนเตียง
"พึ่งได้นอนเอง" เธอบอกเสียงงัวเงีย กระทืบเท้าไม่พอใจ เมื่อคืนเธอยอมเขาทั้งคืนแล้ว ตอนเช้ายังจะมาก่อกวนเธออีก
"ไม่ไปดำน้ำหรอ คนอื่นเขารอแล้ว ลุกเร็ว! " ลุคปลุกเด็กน้อยด้วยการดึงผ้าห่มออก นี่ก็สายหลายนาทีแล้วป่านนี้เพื่อนๆ คงรอกันที่ท่าเรือเรียบร้อย
"เพราะคุณลุคคนเดียว! " เธอเม้มปากมองค้อนไม่พอใจ ที่ลุคทำให้เธอมีสภาพแบบนี้
"อะๆ อย่าร้องนะ เธอบอกจะตามใจฉันทั้งคืนเอง" ลุคชี้หน้าห้ามคนเบะปากที่กำลังจะร้องไห้ เขากวนเธอจนถึงตีห้าเอง นี่ก็แปดโมงเช้าแล้ว ได้นอนไปตั้งสามชั่วโมงเลยนะ
"ก็ทั้งคืนเกินไป ไม่สงสารข้าวเม่าเลย" ว่าแล้วก็พลิกตัวหันหลังใส่
"งั้นจะเรียกว่าลงโทษหรอ ลุกไปนอนต่อบนเรือก็ได้ไป" ลุคลงไปงัดร่างบางขึ้นจากเตียง อุ้มหญิงสาวเข้
