พุดมาลัยตะลึงตาค้างเมื่อออกมาจากห้องน้ำเห็นร่างสูงใหญ่ที่มีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวอย่างหมิ่นเหม่ แผงอกที่ยังมีเหงื่อเคลือบผิวขาวเอาไว้บ่งบอกให้รู้ว่าผ่านการเสียแหงื่อมากอย่างหนัก ในมือของเขามีโทรศัพท์ของเธอแนบไว้กับหู เฟอนันเดสคุยกับมารดาของเธอจบ แล้วยังหันมาส่งยิ้มกรุ้มกริ่มยักคิ้วให้เจ้าของโทรศัพท์อย่างใจเย็น
“นี่คุณทำอะไร คุณเอาโทรศัพท์ของฉันไปโทรหาใคร” พุดมาลัยแหวใส่ พลางคิดว่าเธอไว้ใจเขาไม่ได้จริงๆพอเผลอปุ๊ปเขามักขยันทำเรื่องให้เธอปวดหัว
เฟอนันเดสกดวางสายแล้วยื่นโทรศัพท์คืนให้พุดมาลัย “ผมโทรหาแม่ของโบว์ถามว่าบ้านใหม่อยู่ที่ไหน แม่ของโบว์ท่านฟังที่ผมพูดไม่เข้าใจเลยเอาโทรศัพท์ไปให้เพื่อนบ้านคุย ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าที่อยู่ใหม่คุณอยู่ที่ไหน ไปเร็วเข้าผมจะได้เคลียร์เรื่องของเราให้จบๆ”
พุดมาลัยอยากจะร้องกรี๊ดๆใส่ แต่ก็ต้องระงับไว้อย่างยากเย็น นี่เขาทำบ้าอะไร แต่มันไม่ดีแน่ถ้าแม่รู้ว่าเธออยู
