ผืนป่าเดินเข้าคอนโดไปหลังจากเขากลับจากคลับเพียงคนเดียวโดยปราศจากเงาของหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าภรรยาและคนที่เขาพาไป การกระทำของเขาอาจจะดูใจร้ายสำหรับใครหลายคน แต่สำหรับคนอย่างวิวาห์มันเป็นเรื่องที่เขาใจดีมากแล้วจริงๆ
เขาเข้าไปจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำก่อนจะออกมาทิ้งตัวนอนบนเตียงกว้างพร้อมกับไฟในห้องที่ดับลง และทันทีที่เขานอนก็เผลอตัวตะแคงไปอีกฝั่งพร้อมกับยกขาและแขนตัวเองขึ้นไปราวกับกำลังจะกอดก่ายด้านข้างตัวเอง
แต่กลับคว้าได้เพียงลมพร้อมกับความหงุดหงิดที่ดันเผลอตัวทำอะไรอย่างเคยชินลงไปทั้งที่เขาเกลียดเธอยิ่งกว่าอะไรซะอีก
“เธอนี่มันสารเลวจริงๆ” น้ำเสียงเยือกเย็นดังขึ้นด่าคนที่ไม่ได้อยู่ร่วมห้องกับเขาในตอนนี้ คนที่ทำให้ใครต่อใครวุ่นวายอย่างน่ารำคาญ
สุดท้ายเขาก็ดึงหมอนของเธอมาก่ายแทน เขาก็แค่ชอบก่ายเวลานอน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผู้หญิงอย่างเธอเลยสักนิด
จนเวลาตีสามของค่ำคืนที่ผืนป่ายังพลิกตัวไปมา
