และแล้ววันที่หลี่ลู่เหอออกรบนั้นก็มาถึง เขานำทัพออกไปด้วยความห้ามหาญ ส่วนหลินลี่ลี่ก็ออกมาให้กำลังใจเขา แต่หลังจากให้กำลังใจเขาเสร็จ นางก็ไม่ยอมกลับไปที่กระโจม นางขึ้นไปสังเกตการณ์ที่กำแพงเมืองเพื่อที่จะดูภาพที่นางอยากเห็น ทหารพยายามที่จะห้ามนาง แต่ทว่านางก็ไม่ฟัง แล้วนางก็ขึ้นไปที่กำแพงเมืองได้สำเร็จ
งานนี้หลินลี่ลี่รู้ดีว่านางต้องเจออะไรบ้างหากว่าหลี่ลู่เหอกลับมา นางคงจะโดนเขาตำหนิอย่างแน่นอน แต่ไม่เป็นไรหรอก แค่ได้ดูแค่นี้ ต่อให้ครั้งหน้าเขาไม่ให้นางตามเขามา นางก็ถือว่าคุ้มแล้ว ภาพการสู้รบที่อยู่ตรงหน้านางทำให้หลินลี่ลี่เต็มไปด้วยความหดหู่ นางไม่ได้ตื่นเต้นเหมือนอย่างที่นางคิดสักนิด เพราะที่ล้มตายลงไปนั้นคือชีวิตคนจริงๆ แล้วหากว่าหัวหน้าครอบครัวต้องจากไป แล้วคนที่อยู่ข้างหลังจะเป็นเช่นไรเล่า ความคิดที่จะตื่นเต้นกับการได้เห็นการต่อสู้ด้วยเพลงดาบต่างๆ หายไป หลงเหลือเพียงความหดหู่อย่างที่
