“กลับไปก่อนข้าจะจัดการเจ้าเอง โทษฐานที่ทำให้เข้าเป็นห่วง” หลี่ลู่เหอเอ่ยออกมาเสียงเข้ม ก่อนที่เขาจะสู้รบต่อ ถ้าไม่ได้เขาเมื่อสักครู่นี้ นางคงต้องตายในสนามรบอย่างแน่นอน ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วนางมาช่วยเขาหรือว่ามาเป็นภาระกันแน่
การสู้รีบยังคงดำเนินต่ออีกหลายชั่วยาม ก่อนที่ฝ่ายของหลี่ลู่เหอจะเป็นฝ่ายชนะ เขาจึงถอยทัพกลับไปที่ฐานที่มั่น เพื่อกำลังพลที่ออกสู้รบเคียงบ่าเคียงไหล่ของเขา จะได้พักรักษาตัวเพราะมีหลายคนที่ได้รับบาดเจ็บ และหลายคนที่ต้องล้มตายเพราะสงครามครั้งนี้ แม้สุดท้ายเขาจะชนะรบก็ตาม แต่เขาก็สูญเสียไพร่พลไปไม่น้อย เรื่องนั้นเขาคงต้องกลับไปปูนบำเหน็จเหล่าทหารกล้าที่ออกศึกกับเขาครั้งนี้ แต่ตอนนี้เขามีจำเลยที่เขาต้องตัดสิน กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าเขาด้วยท่าทางสงบเสงี่ยมเหลือเกิน บอกเลยว่าทันทีที่เขาเห็นนางอยู่ที่สนามรบ เขาทั้งโกรธทั้งเป็นห่วง และตอนนี้เขากำลังจะสะสางเรื่องนี้กับนาง
“พระชายา
