“เจ้าไม่รู้เสียแล้วเฟยกุ้ย นายของเจ้าอาจจะร้ายกว่าหยางเฟิ่งก็ได้” หลินลี่ลี่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่นางจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ เพื่อที่จะไปเผชิญหน้ากับศัตรูหมายเลขหนึ่งของนาง
“ไปกันเถอะเฟยกุ้ย เจ้าไม่ต้องห่วงข้าหรอก ข้าโง่แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหล่ะ ข้าไม่มีทางให้ใครมาทำร้ายข้าได้อีกหรอก” หลินลี่ลี่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะเดินนำหน้าสาวใช้ของตนเองออกไป ส่วนเฟยกุ้ยไม่มีทางเลือก นางได้แต่เดินตามผู้เป็นนายไปด้วยความกังวล ด้วยเพราะนางไม่รู้ว่าหลินลี่ลี่คนนี้ ไม่ใช่หลินลี่ลี่คนเดิมอีกต่อไป
เมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่ที่ใช้รับแขก หลินลี่ลี่เดินเข้ามาพร้อมกับเฟยกุ้ย นางโค้งศีรษะให้กับหยางเฟิ่งเล็กน้อย ก่อนที่จะส่งรอยยิ้มเย็นให้กับหยางเฟิ่ง ซึ่งแววตาที่เปลี่ยนไปของหลินลี่ลี่ ทำให้หยางเฟิ่งแปลกใจเล็กน้อย
“พระชายาหลินสบายดีแล้วหรือไม่” หยางเฟิ่งเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย พร้อมกับความผิดหวังที่แสดงออ
