สิปปกรเลิกงานก็รีบขับรถกลับมาที่คอนโดมิเนียมทันที พอมาถึงเขาก็ตรงไปที่ห้องของพราววรินทร์โดยไม่ได้แวะห้องของตัวเอง
ก๊อก...ก๊อก…
ชายหนุ่มยืนรอที่หน้าห้องอยู่นานกว่าหญิงสาวเจ้าของห้องจะเดินมาเปิด
“ช้าจัง มัวทำอะไรอยู่” เขาแกล้งทำเสียงขรึมตำหนิเจ้าของห้อง
“กำลังแต่งตัวอยู่ มาเร็วเหมือนกันนะ” เธอทำเป็นไม่สนใจที่เขาทำเสียงขรึมใส่
“ครับ เลิกงานก็รีบมาเลย”
“กินน้ำก่อนไหม ดูเหงื่อเต็มหน้าเลย”
หญิงสาวเดินเข้าห้องไปหยิบขวดน้ำส่งให้ เขารับไปดื่มทีเดียวเกือบครึ่งขวด
“ช้าๆ สิเดี๋ยวก็ได้จุกกันพอดี” เธอปราม
“ก็กลัวเอรินรอนานนี่ ไปกันเลยไหม” เขาส่งขวดน้ำคืนให้พราววรินทร์
“ไปสิ ขอพี่เอาของก่อน” เธอเดินกลับเข้ามาให้ห้องอีกครั้งก่อนจะออกมาพร้อมกับถุงกระดาษในมือ
“ถุงอะไร” เขาถามเพราะที่คุยกันไว้คือทั้งสองคนจะไปหาซื้อกระเช้าเยี่ยมด้วยกันก่อนจะเข้าไปหากฤตพล
“ก็วิตามินของนายไง พี่ว่าของเก่าน่าจะกินหมด
