พราววรินทร์ตื่นแต่เช้าเพราะเมื่อคืนเธอได้นอนอย่างเต็มอิ่มเธอคิดว่าจะไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารในโรงพยาบาลอย่างเคยแต่แล้วเสียงเคาะประตูหน้าห้องก็ทำให้เธอต้องเปลี่ยนแผนที่วางไว้
สิปปกรมาชวนเธอไปทานอาหารที่ห้องของเขา
“วันนี้ทำอะไรให้กินล่ะ”
“ก็ขนมปังปิ้ง ไส้กรอก ไข่ดาวอย่างเคยแต่วันนี้มีสลัดผักด้วยเมื่อวานที่บริษัทมีเด็กเอาสลัดมาขายผมสงสารก็เลยซื้อมา 2 ชุด ไม่รู้ว่าจะอร่อยหรือเปล่า”
“อือ นายนี่ขี้สงสารเหมือนกัน” เธอมองเขาด้วยสีหน้าชื่นชม
“ผมก็มีดีหลายอย่างนะ แล้วแต่ว่าจะมีใครมองเห็นหรือเปล่า” เขาพูดแล้วก็หันมามองหน้าหญิงสาวที่กำลังมองมาทางเขาเช่นกัน
พราววรินทร์รีบหลบสายตาของเขาทันทีเพราะรู้สึกว่าช่วงนี้เขามักจะพูดอะไรแปลกๆ กับเธอบ่อยเหลือเกิน
“อร่อยนะ” เธอรีบชวนเขาคุยเรื่องอื่น
“เอรินครับ เย็นนี้ผมไปรับนะ จะได้ไปหาอะไรกิน”
“พี่เลิกงาน 2 ทุ่มนะ รอไหวเหรอ”
“ไม่ไหวก็ต้องไหวแหละ กินข้าวคนเ
