24.มุมมองที่เปลี่ยนไป
เมื่อได้ใกล้ชิดกับสิปปกรมากขึ้นพราววรินทร์ก็เริ่มมองเขาอย่างผู้ชายคนหนึ่งไม่ใช่รุ่นน้องอย่างพี่พยายามบอกกับตัวเองมาตลอด เธอไม่ได้รังเกียจอะไรในตัวชายหนุ่มคนนี้เลยสักนิด ทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับเขานั้นเธอรู้สึกอบอุ่น รู้สึกเป็นตัวของตัวเองเขามักจะทำให้เธอยิ้มได้เสมอและในวันที่เธอไม่สบายเขาก็คอยดูแลและรู้ว่าเวลาไหนควรเล่น เวลาไหนควรจะจริงจังเขาไม่ได้เด็กอย่างที่เขาพยายามบอกมาเสมอ
พราววรินทร์เองเคยมีปมในให้ใจเรื่องนี้มาก่อนเพราะมารดาของเธอแต่งานกับชายหนุ่มที่มีอายุน้อยกว่าถึง 10 ปี หญิงสาวทะเลาะกับมารดาอย่างหนัก ประกอบกับช่วงนั้นเธอก็ต้องออกมาอยู่หอพักของมหาวิทยาลัยตอนเข้าปี 1 และตั้งแต่นั้นมาเธอก็ไม่ได้กลับไปอยู่ที่บ้านกับมารดาอีกเลย แม้ว่ามารดาจะพยายามอธิบายอย่างไรเธอก็ไม่ฟัง จนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาเกือบ 8 ปีแล้ว ครั้งล่าสุดที่เธอกับมารดาเจอกันก็คือวันที่หญิงสาวรับปร
