เด็กชายธีร์วราตื่นนอนตั้งแต่เช้า หลังจากช่วยแม่จัดกระเป๋าแล้วตัวเองก็มานั่งรอที่หน้าอย่างใจจดใจจ่อ
“แม่ครับ ทำไมลุงหมอมาช้าจัง” คนตัวเล็กบ่นทั้งๆ ที่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลานัดเลยด้วยซ้ำ
“น้องอาร์มครับ นี่มันยังไม่ถึงเวลานัดเลย แม่ว่าหนูเข้ามานั่งรอข้างในก่อนก็ได้ เดี๋ยวถ้าลุงหมอมาเราก็คงได้ยินเสียงรถเองนะลูก” เธอพูดประโยคเดิมๆ แบบนี้มา 3 รอบแล้วแต่ลูกชายก็ยังไม่ยอมเข้าบ้าน
พอถึงเวลานัดรถของหมออนุตรก็จอดที่หน้าบ้าน ไม่ต้องรอให้ตนขับเปิดประตูลงมา เพราะตอนนี้เด็กชายตัวน้อยวัย 4 ขวบกว่าก็ขึ้นไปนั่งหน้ารถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ฝากด้วยนะคะพี่หมอ”
“ไม่ต้องห่วงแล้วเย็นวันอาทิตย์พี่จะพามาส่งนะ อันที่จริงเอรินน่าจะไปด้วยกันนะครับ พ่อกับแม่พี่ก็บ่นคิดถึง”
“เอาไว้วันหลังนะคะ เอรินยังไม่พร้อมตอบคำถามท่านค่ะ” เธอรู่้ว่าถ้าท่านได้เจอกับหลานชายครั้งนี้คงมีคำถามตามมากและเธอก็ยังไม่พร้อมที่จะตอบคำถามเหล่าน
