ฉันไปสังสรรค์น้ำผลไม้กับน้ำหวาน แตงโม และหมอนายเสร็จ แตงโมก็ขอกลับมาตึกคุณเซ็นกับฉันด้วย บอกว่าพี่เอสมาที่นี่พอดี
ฉันเปิดประตูห้องเพนท์เฮาส์มากับแตงโมก็เห็นพี่เอส คุณเซ็น พี่ทีนั่งอยู่ เขานั่งคุยกัน ซึ่งพี่ทีกินเหล้าไม่หยุด ท่าทางจะเมา
ทุกคนหันมามองเราสองคน ฉันกับแตงโมเดินเข้ามาเงียบ ๆ เอาของที่ซื้อมาวันนี้ไปนั่งเปิดกันที่ครัว
“ณีเวีย แตงโม” อยู่ ๆ พี่ทีก็เรียกเรา เสียงสั่น ๆ
“คะ ค่ะ พี่ทีว่าไง” แตงโมตกใจทำถุงเสื้อผ้าหล่นลงพื้น ฉันหันไปมองเซ็ง ๆ พอฟังจากน้ำหวานมามันก็เซ็งไปซะหมด
“หวานเป็นไงบ้าง”
ฉันเดินไปนั่งข้างแฟนตัวเอง และถอนหายใจเฮือกใหญ่
พี่ทีเศร้ามาก เมาเละ ตาแดงก่ำ ฉันเห็นก็อดสงสารไม่ได้จริง ๆ แต่พี่ทีก็ทำตัวเองทั้งนั้น
“พี่ทีปล่อยหวานไปเถอะค่ะ” ทุกคนหันมองฉันเป็นตาเดียว คุณเซ็นบีบ
มือฉันแน่น
“ทำไมพูดแบบนี้เวีย” คุณเซ็นกระซิบฉันเบา ๆ
“พี่ที... คือหนูเห็นค่ะ ตอนที่หวานก
