บรรยากาศในร้านเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงแซวกันอย่างสนุกสนาน แม้เสียงเพลงจะเบา ๆ คลออยู่เบื้องหลัง แต่บทสนทนาของเพื่อน ๆ ทำให้ความตึงเครียดในใจฉันคลายลงไปได้บ้าง
“เบาจ้าเบา ตั้งแต่ได้เป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายนี่ออกตัวแรงมากเลยนะคะ” เสียงแจมแซวฉันอย่างไม่ยอมปล่อย
“แล้วพึ่งจะไปจดวันนี้เองด้วยนะ ยังไม่ครบยี่สิบชั่วโมงเลยค่ะ” แบมแบมเสริมเสียงขำขัน
ฉันทำหน้าเขิน ๆ พร้อมกับด่ากลับ “พวกมึงหยุดเลย เลิกแซวกูได้แล้ว”
“แหม่ ทีตอนกูมึงยังแซวกูไม่หยุดเลยค่ะ พอเป็นมึงมาทำเป็นรับไม่ได้” แบมแบมสวนกลับอย่างหยอกล้อ
“ก็ตอนเรื่องของมึงกับเรื่องของกูมันคนละอย่างกันนะเว้ย” ฉันพยายามโต้กลับด้วยความจริงจังเล็กน้อย
“อย่างเดียวกันเลยค่ะ!” แบมแบมตอบอย่างไม่ยอมแพ้
จู่ ๆ แจมก็ตั้งคำถามขึ้นมาอย่างตรงไปตรงมา “นี่ กูถามอะไรหน่อยดิ พวกมึงคิดจะเอาแค่แก๊งนี้เป็นผัวหรอ จริง ๆ ยังมีคนหล่อ ๆ อีกเยอะเลยนะ”
นุ่นพยัก
