โรงแรม La Cattedra
ห้องรับรองด้านหลังเวที
หลังจากไฟแฟลชจางลง กล้องวางลงและสื่อสลายตัวเหมือนพายุที่พัดผ่าน เฟยเยว่ไม่ได้กลับเข้าห้องพักคนเดียว
มินตราถูกพาตัวเข้ามาโดยฝ่ายรักษาความปลอดภัยของงาน หญิงสาวในชุดเดรสขาวขาดช่วงเล็กน้อยตรงชายกระโปรง ใบหน้าเธอซีดเผือด ไม่ใช่เพราะอับอายแต่เพราะรู้แล้วว่า...เธอจบแล้ว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาเฟยเยว่ยิ้มที่เคยอ่อนหวานแบบนางเอก บิดเบี้ยวเสียจนไม่เหลือความจริงใจเลยแม้แต่น้อย
“แกมันแค่คนบังเอิญรอด!”
“ถ้าไม่มีลูก ถ้าไม่มีผู้ชายช่วย แกไม่มีทางยืนอยู่ตรงนี้ได้!”
เฟยเยว่ยืนนิ่ง ก่อนจะยิ้มอย่างเยือกเย็นพอจะทำให้ห้องทั้งห้องเหมือนเย็นวาบ
“ขอบคุณนะที่ยืนยัน...ว่าเธอไม่เคยคิดว่าฉันชนะ เพราะฉันเก่ง”
“แต่นั่นแหละ...คือเหตุผลที่เธอแพ้ตั้งแต่ต้น”
มินตราอ้าปากจะพูด แต่เสียงรองเท้าหนังของใครบางคนกลับดังขึ้นข้างหลัง ฮันเตอร์เดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าเรียบเฉย ในมือคื
