เสียงเครื่องเป่าผมดังแผ่วๆห้องแต่งตัวภายในกองถ่ายซีรีส์ [เสี้ยวใจใต้เปลวเพลิง] ท่ามกลางแสงวอร์มไวท์ที่สาดลงบนกระจกบานใหญ่ เฟยนั่งนิ่งอยู่หน้ากระจก ผ้าขนหนูคลุมบ่า เส้นผมเปียกชื้นครึ่งหัวถูกเป่าแห้งด้วยมือตัวเอง
“เฟย...” แพรพลอยเดินเข้ามาจากมุมห้อง มือถือแก้วชานมวางลงตรงโต๊ะ มองเพื่อนสาวเงียบๆสักพัก
ใบหน้าหวานหันไปนิดๆเชิงรับฟัง
“แกหน้ามืดบ่อยมากนะช่วงนี้…วันนี้เกือบล้มเลย!!!” แพรขมวดคิ้ว “ไปหาหมอเถอะนะแก…อย่ารอจนเป็นอะไรหนัก ถ้าเป็นโรคจะได้รักษาทัน”
ร่างบางนิ่งมือที่จับไดร์เป่าผมหยุดไปชั่วครู่ ก่อนเปลี่ยนมาใช้ผ้าซับปลายผมแทน
“ฉันไม่เป็นไร” เธอตอบกลับเรียบๆ “แค่ช่วงนี้นอนน้อยไปหน่อย กินไม่เป็นเวลา เดี๋ยวก็หาย”
ผู้จัดการสาวถอนหายใจ ย่อตัวลงมานั่งข้างๆ พลางจับมือเธอเบาๆ “ไม่เอาน่า…อย่าเข้มแข็งจนมองข้ามตัวเอง”
ใบหน้าหวานเงียบไปอีกครั้ง คลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย
“ขอบใจนะพลอย…ถ้ามีอะไรจริงๆ
