“อูย เจ็บ ทำไมเจ็บแบบนี้นะ” เธอร้องครางน่าสงสาร
“ครั้งแรกมันก็เจ็บแบบนี้แหละ ฉันให้หมอมาดูอาการเธอแล้วนะ หมอเพิ่งกลับไปบอกว่าให้เธอกินยาตามที่หมอจัดให้ จนกว่าจะหายดี”
เขาเว้นคำสั่งพิเศษไว้ เผื่อหญิงสาวจะหายเร็วจะได้ไม่มีข้ออ้างอิดออด
“ฉันจะกลับบ้าน ช่วยบอกคนรถให้ไปส่งฉันด้วย”
ไปรญาอยากกลับไปบ้านของเธอ เมื่อหมดพันธะต่อกันเธอไม่ควรอยู่ต่อ เมื่อคืนมันก็มากพอแล้วกับความสูญเสียที่ไม่อาจเรียกคืน หากอยู่ต่อเธออาจจะไม่เหลือแม้แต่ศักดิ์ศรี
“พักก่อนเถอะ เธอยังป่วยอยู่นะอย่าเพิ่งกลับไปเลย”
เอนริโก้คัดค้านไม่ยอมให้เธอกลับ เขาวางแผนให้เธออยู่ที่นี่จนหายดี แล้วจะยื่นข้อเสนอใหม่ให้เธอยอมเป็นนางบำเรอให้เขาต่อไป เขามีเงินมากมายพอจะจ่ายให้เธออยู่กับเขาไปได้นานเท่าที่เขายังต้องการเธอ จ่ายแค่ไหนเขาก็ยินดีหากมันแลกกับการได้มีเธออยู่ใต้ร่างเขาทุกค่ำคืน
“ข้อตกลงเราสิ้นสุดแล้ว ฉันอยากกลับบ้าน” เธอไม่ยอ
