บทที่ 7 Road trip
2022 คำ
และแล้วเช้าวันเสาร์ก็มาถึง รถยุโรปคันงามของดาวคณะวิศวะได้แล่นมาจอดที่หน้าคอนโดของน้ำชา กระจกรถถูกลดลงเพื่อเผยให้เห็นเพื่อนสนิทของน้ำชาที่กำลังโบกมือให้
น้ำชายิ้มให้ทั้งสองก่อนจะวิ่งไปขึ้นรถ
“สวัสดีค่ะพี่ฮาย”
“ดีจ้า”
พี่ฮายหันมาส่งยิ้มให้น้ำชา เธอสมกับเป็นดาวคณะ เธอสวย มีเสน่ห์ อัธยาศัยดี และในมุมมองของน้ำชา พี่ฮายยังมีความแมนนิดๆ อีกด้วย
“ตื่นเต้นจังเลย ไปกันค่ะ”
ดาวเอ่ยเสียงใสพร้อมทั้งหันไปยิ้มให้ฮายจากนั้นรถคันงามก็ซิ่งออกไปสู่จุดหมาย
ทั้งสามฟังเพลง ร้องตามเพลงกันอย่างสนุกสนาน กินขนม พูดคุยกันขณะขับรถไปตามถนนที่สองข้างทางมีต้นไม้เขียวขจีขนาบข้าง
หลังขับมาได้เกือบครึ่งทาง เพื่อนของพี่ฮายที่เดินทางไปด้วยกันก็โทรเข้ามา พี่ฮายกดรับสายแล้วพุดคุยกันสักพักก่อนจะวางสายไป จากนั้นเธอก็หันมายิ้มทั้งสองและบอกว่าพวกเธอต้องแวะปั้มน้ำมันข้างหน้าเพราะว่ามีเพื่อนร่วมทริปเพิ่ม
พี่ฮายขับรถต่อประมาณสิบนาทีก็ถึงปั้มที่นัดหมายไว้ เมื่อเลี้ยวเข้าไปในนั้น น้ำชาก็เห็นรถซุปเปอร์คาร์สีสันสดใสจอดเรียงกันอยู่สามคัน
“ไปกันเถอะ ชารอในรถก่อนนะ มันร้อนเดี๋ยวพี่มาเล่า” พี่ฮายหันมาบอกเด็กสาวอย่างใจดี
“ได้ค่ะ”
พี่ฮายกับดาวเดินลงจากรถก่อนจะไปรวมกับหนุ่มสาวหน้าตาดีห้าคน ชายสาม หญิงสอง เมื่อน้ำชามองไปที่พวกเขาเหล่านั้นก็นึกสงสัยว่าพวกเขาเลือกคบกันเพราะหน้าตาหรือเปล่า
หลังจากพี่ฮายกับดาวเดินเข้าไปร่วมวงได้สักพักก็มีรถเฟอร์รารี่สีขาววิ่งเข้าไปจอดใกล้ๆ ก่อนจะมีชายหนุ่มหน้าตาดีสองคนเดินลงมา พวกเขาดูดีราวกับนายแบบในชุดเสื้อเชิ้ตฮาวาย
พอพิจารณาอย่างถี่ถ้วน น้ำชาก็พบว่าสองคนนั้นคือไอ้พี่คุณกับพี่วิทย์
“ให้ตายเถอะ!”
น้ำชาร้องออกมา ไม่อยากเชื่อว่าจะหนีไม่พ้น
เด็กสาวหลบไปอยู่หลังเบาะคนขับก่อนจะแอบมองพวกเขาคุยกัน พวกเขาคุยกันเสียงดังพร้อมทั้งหัวเราะคิกคักแล้วทั้งหมดก็หันมามองน้ำชาที่อยู่บนรถ จากนั้นน้ำชาก็เห็นดาวยิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะเดินมาหาเธอ
“น้ำชาาาาา เพื่อนรัก เพื่อนออกมาข้างนอกหน่อยสิ”
เพื่อนรักเหรอ?
ทุกครั้งที่แกเรียกฉันว่าเพื่อนรักมักได้เรื่องทุกที
“มีอะไรเหรอ”
“ลงมาเถอะ เดี๋ยวรู้นะเพื่อน”
น้ำชาเยื้องกรายลงจากรถเพื่อตรงไปยังกลุ่มคนหน้าตาดีเหล่านั้น
เมื่อเดินไปถึงเด็กสาวรู้สึกว่าถูกสองหนุ่มจ้องมองแต่ทว่าพวกเขาใส่แว่นดำอยู่เธอจึงไม่รู้ความจริง
จากนั้นพี่ผู้หญิงที่สวยไม่แพ้พี่ฮายก็พูดขึ้น
“Road tip จะเป็น road tip ไม่ได้ถ้าไม่มีการแข่งขัน”
รุ่นพี่เอ่ยขึ้นพร้อมกับอมยิ้ม
“ทริปนี้มิวอยากให้ทุกคนสนุกกัน มิวเลยมีเกมเตรียมไว้ให้”
“อันดับแรก ทุกคนจะต้องมีบั๊ดดี้ก่อน”
“บั๊ดดี้?” น้ำชาเอ่ยออกมาอย่างงงงวย
“ชาไม่เล่นได้ไหม ชาเป็นแค่ผู้ติดตาม”
น้ำชาเอ่ยกับรุ่นพี่ผู้หญิง แต่ยังไม่ทันที่รุ่นพี่สาวจะได้ตอบอะไรก็มีคนชิงพูดก่อน
“ถ้าเธอไม่เล่น คนอื่นก็หมดสนุก ไม่เห็นเหรอว่ามันไม่ครบคู่” เสียงเย็นๆ ของพี่คุณเอ่ยขึ้นมา
น้ำชาเงยหน้าไปสบตากับแว่นดำไอ้พี่นั่น ก่อนจะหันไปหาพี่ฮายและดาว
“นะน้ำชา อุตส่าห์มาด้วยกันแล้ว อย่างที่พี่คุณบอก ชาจะช่วยได้เยอะเลยนะถ้าเล่นเกมด้วยกัน” ฮายขอร้องสาวน้อย
“นะชา” ดาว ยัยเพื่อนตัวดีส่งเสียงออดอ้อน
เมื่อถูกอ้อนวอนแกมบังคับน้ำชาจึงไม่มีทางเลือกเพราะไม่งั้นคงถูกมองว่าเป็นคนใจจืดใจดำไม่น้อย
รุ่นพี่สาวสวยคนเดิมเริ่มใช้แอปพลิเคชันสุ่มหาคู่ให้สมาชิกทริป และแล้วคู่แรกก็ถูกประกาศชื่อนั่นก็คือ ดาวกับพี่ฮาย น้ำชาสังเกตเห็นว่าเพื่อนรักดูหน้าจ๋อยนิดๆ ราวกับมีคู่ไว้ในใจแต่พอพี่ฮายหันมายิ้มให้เธอก็ฉีกยิ้มใส่แกล้งทำท่าทางดีใจจนออกหน้าออกตา
น้ำชาเริ่มกระสับกระส่ายเพราะรุ่นพี่สาวทยอยประกาศชื่อแต่ทว่าไม่มีชื่อเธอกับพี่คุณออกไปเลย เด็กสาวกลัวเหลือเกินว่าจะเจอแจ็คพอต
สาธุ ลูกจะกินมังสิบวันถ้าลูกไม่ได้คู่กับไอ้พี่คุณ
“คุณ” รุ่นพี่ประกาศชื่อ
ไม่ใช่น้ำชา ไม่ใช่น้ำชา ไม่ใช่น้ำชา
“น้องน้ำชา” ทุกคนหันมาทางน้ำชาแล้วก็ยิ้มให้
โอเค น้ำชาจะกินมัง กินมังทุกอย่างเลย…
ชายหนุ่มหันมามองเด็กสาวที่กำลังขมวดคิ้วครุ่นคิดบางอย่าง เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นไปสบตาเขา ชายหนุ่มก็เลิกคิ้วขึ้นทำท่ายียวนกวนบาทาสุดๆ
รุ่นพี่สาวประกาศคู่บั๊ดดี้จนครบ ซึ่งมีทั้งหมดห้าคู่ น้ำชากำลังจะหันเดินกลับไปที่รถแต่เสียงของหญิงสาวก็ตะโกนขึ้นมาเสียก่อน
“บั๊ดดี้ต้องนั่งรถไปคู่กันนะ”
ให้ตายเถอะ! ให้มันได้อย่างงี้
น้ำชาหันไปมองหน้าเพื่อนรักที่ส่งยิ้มให้จนเห็นฟันครบสามสิบสองซี่
“ใครไปถึงช้าสุด ดื่ม!!!”
ดื่ม ดื่มอะไร เดี๋ยว!!!!
“ดื่มอะไรเหรอคะ” น้ำชาโพล่งออกมา
“ดื่มนมมั้งยัยบ๊อง” พี่คุณตอบกวนๆ
“ดื่มน้ำสมุนไพรจ้ะ” รุ่นพี่สาวเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะกดรีโมทเปิดโชว์ท้ายรถที่เต็มไปด้วยลังเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ทำเอาทุกคนส่งเสียงโห่กันใหญ่
“แล้วเจอกันนะเพื่อนรัก” ดาวเอ่ยเสียงอ่อยก่อนจะเดินยิ้มไปขึ้นรถกับพี่ฮายทิ้งให้น้ำชายืนอยู่ตรงนั้นกับพี่คุณเพราะทุกคู่ต่างก็รีบไปที่รถของตน
จ้าาาาเพื่อน น้ำชาทำหน้าหยักใส่เพื่อนรัก
“อยากเมาเหรอยัยบ๊อง รีบมาสิ”
น้ำชาถอนหายใจแรงก่อนจะเดินเข้าไปนั่งในรถ รถอะไรก็ไม่รู้เตี้ยก็เตี้ย
ยังไม่ทันจะได้ตั้งตัวพี่คุณก็โน้มเข้ามาหาก่อนจะคาดเข็มขัดให้ในขณะที่น้ำชานั่งตัวแข็งทื่อราวกับท่อนไม้
“คิดว่าฉันจะทำอะไรเหรอ ตัวแข็งอย่างกะหิน”
ชายหนุ่มยิ้มเยาะเด็กสาวก่อนที่เขาจะขับรถออกไป
การเดินทางของทั้งคู่นั้นเต็มไปด้วยความเงียบ น้ำชามองข้างทางตลอดเวลาสลับงีบหลับไปสองสามครั้งก่อนจะรีบตื่นขึ้นมา
“จะเข้าห้องน้ำไหม”
บทสนทนาแรกเกิดขึ้น
“ไม่”
“แต่ฉันปวด”
แล้วชายหนุ่มก็แวะเข้าห้องน้ำที่ปั้มน้ำมันในขณะที่น้ำชานั่งรอในรถ เด็กสาวสังเกตว่าผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างมองรถของชายหนุ่มอย่างชื่นชม ซึ่งราคาของมันก็น่าจะแรงพอตัว
น้ำชาเคยได้ยินดาวกับหญิงคุยกันว่าแม่ของพี่คุณเป็นเจ้าอะไรสักอย่าง บรรพบุรุษโคตรรวย ส่วนพ่อพี่เขาเป็นแค่วิศวกรธรรมดา แต่เมื่อได้แต่งงานกับแม่ของพี่คุณ คุณตาท่านจึงเปิดบริษัทให้จนใหญ่โตมาถึงทุกวันนี้
ส่วนแม่ของพี่คุณนั้นไม่ต้องทำมาหากินอะไรชาตินี้ก็ใช้เงินไม่หมดเพราะมีหุ้นกับบริษัทใหญ่มากมาย ทั้งยังมีร้านเพชรอีกด้วย
“แล้วพี่คุณก็โตในวังด้วยนะ ถูกเลี้ยงดูราวกับคุณชาย คุณแม่ตามใจสุดๆ ถึงขนาดว่ามีแต่ดวงดาวเท่านั้นที่แม่ให้ไม่ได้”
“ถามจริงดาว แกไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหน”
น้ำชาเอ่ยถามเมื่อเพื่อนรักเล่าจบ เธอไม่อยากจะเชื่อเพราะมันอย่างกับละครหลังข่าว
“เอ้า ก็ฉันเป็นหลานรหัส ไม่รู้สิแปลก”
“จริง จริง ๆ เล่าต่อๆ”
หญิงกับปรายฟ้าเห็นดีเห็นงามก่อนที่ดาวจะเล่าต่อ น้ำชาได้ฟังเรื่องพี่คุณอะไรนั่นจนรู้แทบจะทุกเรื่องราวในชีวิตของเขา แต่เธอก็ไม่ได้เชื่อทั้งหมดที่คุณเพื่อนรักพูดเพราะยัยนั่นต้องหารร้อยเวลาฟัง
แล้วพี่คุณก็เดินมาที่รถ ออร่าของเขาเอ่อคุณชายที่โตในวัง จะว่าไปน้ำชาก็พอจะนึกภาพออก เวลาคุณชายคุณจะเดินไปไหนมาไหนต้องมีมีพี่เลี้ยงห้าคนเดินตาม ที่ยัยดาวพูดอาจจะไม่เกินไปจริงเพราะท่าทางของเขามันเชิดซะเหลือเกิน
พี่คุณเปิดประตูเข้ามาก่อนจะยื่นน้ำให้น้ำชา
“ไม่มียาพิษหรอก ดื่มซะ เดี๋ยวขาดน้ำตาย”
พี่คุณพูดลอยๆ ก่อนจะขับรถออกไป
ไม่รู้น้ำชาคิดไปเองหรือเปล่าว่าชายหนุ่มนั้นขับรถช้ากว่าปกติทั้งที่รถของเขาน่าจะขับได้เร็วกว่านี้
“เอ่อ พี่คุณคะ ขับเร็วกว่านี้ก็ได้นะคะ”
“ทำไม”
“ก็เราจะได้ไม่แพ้ไง”
“แพ้ คนแบบฉันสะกดคำนั้นไม่เป็น”
“ถนนเส้นนี้จำกัดความเร็ว ขืนขับเร็วไปก็โดนปรับ น้องน้ำชาจะจ่ายให้พี่ไหมครับ”
เขาหันมาทำหน้าตายใส่เธอก่อนหันกลับไปขับรถต่อ
ทั้งสองขับรถไปเรื่อย ๆ จนถึงเขตที่พัก รีสอร์ตที่พวกเขามาพักนั้นสงบร่มรื่นมีต้นไม้สูงใหญ่ปกคลุมไปทั่ว แต่ทว่าอีกฝากนั้นติดกับทะเล
คุณขับรถไปเข้าไปเรื่อย ๆ จนเกือบถึงบ้านพักหลังใหญ่แล้วน้ำชาก็เห็นกลุ่มคนยืนอยู่หน้าบ้าน พวกเขากำลังพูดคุยหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
เมื่อเห็นแบบนั้นน้ำชาก็กลั้นใจค่อยๆ นับจำนวนสมาชิกแล้วก็พบว่าตรงนั้นมีทั้งหมดแปดคนซึ่งก็แปลว่า
“พวกเรามาถึงคู่สุดท้าย”
พี่คุณพูดออกมาอย่างไม่รู้สึกรู้สาก่อนจะปลดเข็มขัดแล้วเดินลงรถ
น้ำชากลืนน้ำลายลงคอก่อนจะเดินตามลงไป
.......................................................
Special part
“เอาไหม จะสงเคราะห์ให้” วีวิทย์พูดออกมาก่อนจะส่งยิ้มให้คุณ ที่กำลังขับรถอยู่ จากนั้นชายหนุ่มก็กดโทรศัพท์โทรหาใครบางคน
“มิว พี่วิทย์เองนะ อื้ม จะถึงแล้ว พี่มีอะไรให้ช่วยหน่อย”
“มิวช่วยชวนทุกคนเล่นเกมหน่อยนะ พี่อยากแกล้งไอ้คุณ”
“ให้มันคู่กับน้องน้ำชานะ น้องคนที่เนิร์ดๆ อ่ะ ใช่ๆ ที่มากับฮาย ใส่แว่นหนาๆ น่ะ โอเค จ้า ขอบคุณนะครับคนสวย”
วีวิทย์วางสายไปก่อนจะหันมาคุยกับคุณ
“คนนี้ยากหน่อยนะ”
วีวิทย์ยิ้มออกมาอย่างพอใจที่เลือกเป้าหมายได้ยากขนาดนี้ ปกติคุณชายคุณถ้าได้ลงสนามไม่เกินสองวันเหยื่อก็ขึ้นเขียงแล้ว แต่นี่มันเลยมาเป็นอาทิตย์แล้วน้องรหัสยังไม่ได้แ_ก เลย
“ไม่เอาได้ป่ะคนนี้ ไม่ชอบ ไม่มีแรงจูงใจ”
“แสนนึงยังไม่จูงใจเหรอ”
“ไม่”
“งั้นสองแสน คืนนี้ ถ้าแกได้กิน เอาไปเลย แต่ถ้าแกแห้ว เอาเงินมาจะได้จบๆ เกมไป”
“….”
คุณไม่ตอบอะไรเพราะยังไงยั่ยนั่นก็ต้องมาสยบแทบเท้าเขาอยู่แล้ว
- ผู้เขียน
