พี่แอลซ่าระเบิดลง
1596 คำ
หนูกับพี่ขยี้กัน
ตอน พี่แอลซ่าระเบิดลง
วันนี้มีนามาเรียนอย่างสดใสเช่นเดิม เธอเรียนช่วงเช้าเสร็จก็ลงมากินมื้อเที่ยงที่โรงอาหารกับเพื่อนใหม่ทั้งสามคน
ทุกคนเป็นเด็กสาวที่นิสัยดีและเรียนเก่ง มีนานับว่าโชคดีที่ได้เพื่อนไม่เกเรเพราะว่ามีนาต้องอยู่กับพวกเธอไปอีกสี่ปีกว่าจะเรียนจบป.ตรี
หากได้เพื่อนเหลวไหลก็ไม่อยากจะคิดเลยว่าสาวน้อยจะเป็นเช่นไร
มีนาและสามสาวมานั่งเล่นที่ม้าหินอ่อนระหว่างรอเรียนรอบบ่าย พวกเธอทั้งสี่คนนั่งเล่นหมากฮอสบนโต๊ะหินอ่อนอย่างสนุกสนาน
"อยากกินน้ำอัดลมซ่า ๆจัง พวกเธออยากกินกันไหม" มีนาถามเพื่อนๆ
"อือ อยากๆ รวมเงินกัน" เพื่อนอีกคนตอบ
"งั้นฉันไปซื้อให้เองนะ" มีนาออกตัวและถือเงินวิ่งมาที่ซุ้มขายขนมไม่ไกลนัก
นอกจากมีนาจะสะสวยที่สุดในกลุ่มแล้วเธอยังใจดีที่สุดอีกด้วย
เธอสั่งน้ำอัดลมใส่ถุงสี่ถุงและถือไว้ก่อนจะหันกลับมาอย่างอารมณ์ดี
ตุ๊บ! โอ๊ย! มีนาดันเหยียบเท้าเพื่อนต่างคณะที่ยืนต่อคิวอยู่ด้านหลังเพราะว่าเธอมัวก้มมองถุงน้ำ
"อุ๊ย! ขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆเธอเจ็บไหม" มีนารวบถุงถือไว้มือเดียวและก้มลงมาดูเท้าสาวคนนี้
"นี่ขอโทษแล้วเหรอ หา" เพื่อนอีกคนของสาวคนนั้นก้าวมาดุมีนา
เธอลุกยืนแล้วก้มหัวคำนับสาวคนนั้นใหม่
"ขอโทษจริงๆนะ เราซุ่มซ่ามเอง" มีนากล่าวและเงยหน้าขึ้นมา
เพี๊ยะ! สาวคนนั้นฟาดหลังมือเข้าเต็มเเก้มซ้ายของมีนาจนหน้าของเธอสะบัด
โอ๊ยยย! มีนาร้องเจ็บ แก้มขาวๆบนใบหน้าเล็กสวยของเธอแดงเป็นรอยมือสาวคนนั้นเลย
"นี่ไง มันเจ็บแบบนี้แหละ อีซุ่มซ่าม" สาวคนนั้นชี้หน้าด่ามีนาและถลึงตาใส่เธอ
5555 เพื่อนๆของเธออีกสองคนหัวเราะเยาะมีนา
มีนายืนกุมแก้มของตัวเองที่กำลังเจ็บแสบ เธอน้ำตาคลอเบ้าและเจ็บปวดหัวใจที่สุด
ทำไมคนพวกนี้ใจร้ายจังนะ! มีนาคิดในใจท่ามกลางน้ำตาที่ไหลเป็นทางลงมาบนแก้มอิ่มสวย
ตุบ! ๆ ๆ ๆ สาวน้อยวิ่งหนีเข้าห้องน้ำใกล้ๆและเข้ามานั่งร้องไห้กระซิกๆอยู่บนชักโครก
ฮือ! ๆ ๆ น้ำตาใสๆหยดติ๋งๆออกมาเลอะกระโปรงสีดำจนเปียก มือสองมือก็ถือถุงน้ำอัดลมไว้บนตัก
"ทำไม ทำไมมีแต่คนใจร้าย ฮือ! ๆ ๆ " สาวน้อยแสนสวยที่อ่อนต่อโลกนั่งร้องไห้อยู่ซักพักก็เดินออกมาเช็ดหน้าทาแป้งปิดรอยตบที่แดงฉานบนแก้มเอาไว้
เธอเดินซึมกลับมานั่งกับเพื่อนและแจกถุงน้ำอัดลม
"ทำไมไปนานจังมีนา เป็นอะไรไหม ใช่ ๆ เราเป็นห่วง" เพื่อนๆสามคนแย่งกันถามไถ่มีนาที่ดูซึมๆ
"ปล่าว ไม่มีอะไรหรอก" มีนาไม่อยากให้เพื่อนคิดมากเลยโกหก
พวกเธอนั่งซักพักก็ขึ้นไปเรียนบนตึก
มีนาเรียนไม่รู้เรื่องเลย ในหัวมีแต่ความเจ็บปวด น้อยใจ แต่เธอไม่ได้โกรธแค้นอะไรสาวพวกนั้นเลย
สาวน้อยช่างงดงามไปทั้งหน้าตาและจิตใจอย่างหาที่ติมิได้
เธอคิดซ้ำๆ ว่าทำไมพวกนั้นถึงใจร้ายกับเธอนัก
พอเลิกเรียนมานาก็ลงมานั่งรอพี่แอลซ่าที่ม้าหินอ่อนประจำกับเพื่อน
พี่แอลซ่าขับรถเก๋งมารับและจะลงมาช่วยมีนาถือของ
"ไม่ต้องค่ะ หนูไปหาเอง" มีนาโบกมือลาเพื่อนก่อนจะวิ่งไปหาพี่สาวสุดสวย
มีนาขึ้นมานั่งข้างๆพี่แอลซ่าและโผกอดเธอด้วยความอ่อนแอ มีนากำลังต้องการการปลอบประโลม
"ฮิ! ๆ วันนี้ขี้อ้อนจัง" พี่แอลซ่าอารมณ์ดีมาก เธอยิ้มหวานและก้มลงมาดมผมหอมๆของมีนา
หมับ! แอลซ่าจับคางของมีนาจะดึงหน้าเธอมาหอมแก้มข้างขวา
ทว่ามีนาซุกแก้มบดเสื้อของพี่แอลซ่าจนแป้งหลุดออก
แก้มแดงฉานเป็นรอยมือจึงโผล่ให้พี่แอลซ่าเห็นเต็มสองตา
พี่แอลซ่าหน้าหน้าเปลี่ยนทันที เธอกัดฟันดังกร่อดและตาโตหายใจฟึดฟัด ใบหน้าสวยๆของเธอแดงก่ำเพราะเลือดในหัวใจสูบฉีดพล่าน
"ใครทำหนู บอกพี่มา" พี่แอลซ่าถามเสียงโกรธแค้นแบบที่มีนาไม่เคยเห็น
"ไม่มีอะไรค่ะ หนูซุ่มซ่ามเอง" มีนาเอามือปิดแก้มแล้วตอบ
สีหน้าของเธอเหมือนจะร้องไห้อีกแล้ว น่าสงสารมากๆ
"มีนา ใครทำหนูบอกพี่" พี่แอลซ่าทำสีหน้าจริงจังและพูดช้าๆชัดๆน่าเกรงขามมาก
"หนูไม่เจ็บค่ะ เรากลับกันเถอะนะคะพี่แอลซ่า" มีนาอ้อนวอนอยากจะให้มันจบๆไป
"มีนา พี่เจ็บ ไม่บอกพี่ก็จะอยู่ตรงนี้แหละ" พี่แอลซ่าพูดอย่างกับเธอจุกที่อก
แว๊บนึงมีนาสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดที่อัดอั้นในหัวใจของพี่สาวคนนี้
ทำไมนะ ทำไมพี่แอลซ่าต้องเจ็บไปกับเรา! มีนาคิดในใจ
มีนาเงยหน้าเห็นพี่แอลซ่านั่งกอดอกดวงตาของเธอแดงก่ำน้ำตาของเธอปริ่มจะแตกมิแตกแหล่
มีนาเห็นอย่างนั้นยิ่งทรมานใจ ความเจ็บปวดของเธอที่โดนตบเทียบไม่ได้เลยกับที่พี่แอลซ่าเจออยู่ตอนนี้
มีนารู้ดี!
"เพื่อนปีหนึ่งต่างคณะค่ะ หนูไม่รู้จักชื่อเธอ" มีนายอมบอกเพราะทนเห็นพี่สาวเจ็บปวดไม่ไหว
ตุบ! พี่แอลซ่าลงรถทันที เธอเดินมาเปิดประตูแล้วจูงมือมีนาเดินหาสาวคนนั้น
พี่แอลซ่าไม่ถามด้วยซ้ำว่าเรื่องเป็นมายังไง เธอเดินลากแขนมีนาจนเธอต้องวิ่งตาม
"ไหน คนไหน" พี่แอลซ่าเดินมาที่จุดคนนั่งเล่นใกล้ๆซุ้มขนมที่เกิดเหตุ
มีนาเห็นสามสาวสุดโหดนั่งมองเธอแล้วหัวเราะคิกคักอยู่ข้างๆซุ้มขนมเลย
สามสาวนั้นกำลังมองหน้าแดงๆของมีนาแล้วหัวเราะกันอย่างกับมันเป็นเรื่องตลก
"พี่แอลซ่าแค่จะสอนเธอใช่ไหมคะ ไม่ทำอะไรกันใช่ไหม" มีนาเหล่ตามองสามสาวแล้วถามพี่แอลซ่า
อื้อ! พี่แอลซ่าก้มหน้าลงมายิ้มให้เฉยเลย ต่อให้ยิ้มอยู่แต่แววตาของเธอน่ากลัวมาก
"นั่นค่ะ คนกลาง" มีนาชี้นิ้วไปที่สามสาว
ตุบ! ๆ ๆ ๆ พี่แอลซ่าวิ่งปรู๊ดไปทันทีทั้งๆที่เธอใส่ส้นสูงและกระโปรงทำงาน
เพี๊ยะ! ๆ หน้ามือหลังมือฟาดหน้าสาวโหดคนนั้นจนหน้าของเธอสะบัดซ้ายขวาทันที
โอ๊ยย! ๆ เธอร้องเสียงหลงและเซตัวจะร่วงลงจากม้านั่ง
ว๊ายยย! อร๊ายยย! เห้ยยย! เหล่าชายหญิงหชายชีวิตโดยรอบตกใจร้องลั่นและลุกยืนดูเหตุการณ์อย่างลุ้นระทึก
มีนาตกใจช็อคยืนตัวแข็งจนทำอะไรไม่ถูก
มึง! อีนี่ใคร! อีกสองสาวลุกยืนแล้วกระโจนเข้ามาหาพี่แอลซ่า
พวกเธอง้างมือและปรี่เข้าหาพี่สาวของมีนาซ้ายคนขวาคน
ปั่กกก! อ๊อกก! มีนาตาค้างเมื่อเห็นพี่แอลซ่ายกเท้าถีบท้องคนขวาจนล้มลงไปนอนขดตัวงอร้องไม่ออก
หน้าของเธอแดงเถื่อกอ้าปากหวอคงจะจุกเอามากๆจนไม่มีเสียงร้อง
เปรี๊ยงงงง! คราวนี้พี่แอลซ่าฟาดหลังมือซ้ายที่สวมแหวนเข้าปากอีกคนจนเลือดกลบเต็มมุมปาก
โอ๊ยยย! โครมมม! เธอกระเด็นร่วงลงไปนั่งกอดเข่าร้องไห้ทันที เธอไม่กล้าแม้จะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับพี่แอลซ่า
"พอแล้ว ๆ พอแล้วค่ะ" มีนาวิ่งมากอดแขนพี่แอลซ่าไว้
พี่แอลซ่ากลับสะบัดมือจนมีนาเซ
"มานี่เลย อีตัวดี" พี่แอลซ่าเดินไปกระชากผมคนที่ตบมีนามา
โอ๊ย! ๆ ๆ เธอกรีดร้องและเดินเซตามมือพี่แอลซ่าที่ลากผมของเธอ
"ขอโทษแฟนกู" พี่แอลซ่าตะคอกสุดเสียง
แฟน! มีนาช็อคอย่างรุนแรงเมื่อได้ยินคำนี้
"ขะ ๆ ขอโทษ" สาวคนนั้นบอกและก้มหน้าไม่สบตามีนา
"ยกมือไหว้ ขอโทษดีๆ " พี่แอลซ่าโหดมาก เธอก้มลงมาตะโกนใส่หูสาวคนนั้นจนเธอผวาสะดุ้งโหยง
"ขอโทษ" เธอยกมือไหว้มีนาและเงยหน้าบอก
มีนาพูดไม่ออกเลย เธอกำลังอึ้ง
ไป! พี่แอลซ่าดึงแขนมีนาแล้วเดินจูงมือเธอไปที่รถ
บรืนนน! ๆ ๆ เธอขับรถเก๋งสีขาวออกไปอย่างรวดเร็วทิ้งความงุนงงไว้ให้กับคนรอบๆและแม้กระทั้งตัวมีนาเอง
พี่แอลซ่าไม่พูดซักคำระหว่างขับรถกลับบ้าน เเต่เธอยกมือซ้ายมาลูบรอยตบที่แก้มของมีนาเบาๆ
แทนที่มีนาจะเจ็บแต่เธอกลับรู้สึกอบอุ่นอย่างแปลกประหลาดใจ
แฟน! ทำไมพี่แอลซ่าพูดแบบนี้นะ!
มีนาแอบเงยหน้ามองพี่แอลซ่าที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาจับรถและคิดในใจเบาๆ
- ผู้เขียน
