มาเรียสค่อยๆ ทำทุกอย่างด้วยความใจเย็นประดุจเสือร้ายที่กำลังจะล่าเหยื่อ อันที่จริงความรู้สึกของชายหนุ่มในยามนี้ก็ไม่ต่างกัน เพราะกระต่ายน้อยของเขาในยามนี้คงไปซุกตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งในคฤหาสน์นี้และเขาก็สนุกกับการปล่อยให้เธอกระวนกระวายและเขาก็จะล่าเธอให้ได้...
ตอนที่รับประทานมื้อเช้าในเวลาใกล้เที่ยงเขาสอดส่ายสายตาหาตัวเธอ ทว่าเจลกากลับไม่โผล่ออกมาแม้แต่น้อย มีเพียงสาวใช้ไม่กี่คนที่วนเวียนคอยดูแลเขาอยู่
กระทั่งเขาเสร็จสิ้นอาหารมื้อนั้นเจลกาก็ยังไม่ยอมออกมาเสียที และมาเรียสก็รู้สึกผิดสังเกต เขาพยักหน้าส่งสายตาเรียกสาวใช้คนหนึ่งที่คุ้นหน้าแต่จำชื่อไม่ได้ หล่อนเดินเข้ามาใกล้เขาด้วยท่าทีนอบน้อม กระทั่งมาเรียสถามถึงเจลกา หล่อนกลับมีสีหน้าสับสนปนประหลาดใจนิดหน่อยก่อนจะตอบคำถามของเขา
“คุณเจลกาไม่อยู่แล้วค่ะ”
“ว่ายังไงนะ?!”
เขาถามด้วยความแปลกใจ ขณะที่จ้องมองหน้าสาวใช้อย่างดุดัน ส่งผลให้อีกฝ่
