Bad Boy นายเย็นชากับยัยเด็กหื่น

แนะนำตัวละคร คอปเตอร์ ผู้ชายหล่อรวยสุดเพอร์เฟค แต่พูดน้อย ถึงเขาจะพูดน้อยแต่มีผู้หญิงเข้าหาไม่ต่างจากพวกผู้ชายปากหวานเลย เพราะความรวยและหน้าตาที่โดดเด่นของเขา คิ้วเข้ม ตาคม จมูกโด่งเป็นสัน ปากกระจับ โครงหน้าที่เหมือนรูปปั้นของเขา ไหนจะความสูง 186 นั่นอีก เรียกว่าเทพบุตรกันเลยทีเดียว คะนิ้ง สาวสวยบ้านรวยบ้าแบรนด์เนม สูงเพียง 164 ซม. ตากลมโต ปากเล็ก จมูกรั้นหน้ารูปไข่ ผมยาวที่ชอบเปลี่ยน ผู้หญิงที่ทุกคนคิดว่าแข็งแกร่ง ด้วยบุคลิกภายนอกที่เป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง แต่ข้างในนั้นอ่อนแอมาก และไม่มั่นใจในตัวเองเลย เธอเป็นคนอ่อนแอมาตั้งแต่เด็ก จึงสร้างความเข้มแข็งให้ตัวเอง แต่สร้างได้แค่เปลือกเท่านั้น พออยู่กับคนที่รักเธอก็ไม่ต่างกับเด็กดีๆนี่เอง 1 Hi....สวัสดีทุกคน ฉันคะนิ้งเพื่อนของน้ำขิงกับพายนะ มาถึงเรื่องของฉันสักทีรอมานานคันปากอยากพูดแล้วเนี่ย เริ่มต้นเปิดเรื่องที่ผับเลยแล้วกัน ฉันออกมาดิ้นกับเพื่อนสาวสองคนแต่ดูเหมือนมีแค่ฉันกับยัยพายเท่านั้นที่ดิ้นเต้นสุดเหวี่ยงกัน น้ำขิงนั่งดื่มชิวๆเป็นคุณหนูผู้อ่อนประสบการณ์ "เบาๆหน่อยคะนิ้ง เดี๋ยวก็เมาหรอก" น้ำขิงเตือนเมื่อฉันยกซดเอาๆ "ไม่เป็นไร คอฉันแข็งไม่เหมือนกับแก" ฉันตะโกนบอกกลับแล้วหยิบแก้วขึ้นดื่มอีก "ปล่อยมันเถอะ วันนี้มันอกหักพี่วินของมันควงผู้หญิงใหม่" ยัยพายบอกน้ำขิงแต่ดูเหมือนว่า มันจะพูดประชดฉัน! พูดถึงไอ้บ้าวินนั่นแล้วก็เจ็บจี๊ดดด ฉันอุตส่าห์แอบชอบมาตั้งแต่มอต้น มันก็รู้แต่มันดันควงผู้หญิงมาเย้ยฉัน!เหอะ! หล่อตายแหละ บ้าเอ้ย!! "แกอย่าพูดชื่อมันให้ฉันได้ยินอีก!" ฉันตวัดสายตาไปมองยัยพายอย่างโกรธเคือง "แกไปมีแฟนตอนไหน?" น้ำขิงขมวดคิ้วงง "ก็ไม่เชิงแฟนหรอก มันไปแอบรักเพื่อน! ตั้งแต่มอต้นนู้น พอวันนี้เขามีแฟนมันก็เลยเจ็บใจ" ยัยพายเป็นคนตอบแทน ปรายตามาที่ฉันอย่างล้อเลียน ไม่น่าเล่าให้มันฟังเลยจริงๆ "เอ้า ไหนแกบอกชอบพี่กรูฟ พี่คอปเตอร์ พี่ฟีนิกซ์ไง" มันก็ยังงงไม่เลิก "ก็แค่ชอบ แต่พี่วินมันรัก" ส่วนยัยพายก็ยังคงตอบเรื่องของฉันไม่หยุด "รู้ดีนักนะ เป็นฉันรึไงยัยพาย" ฉันว่าให้มันแล้วยกเหล้ากระดกลงคอ มันก็จริงอย่างที่มันพูดทุกอย่างแหละ ก็ฉันเป็นคนพูดให้มันฟังนี่ ส่วนเรื่องชอบรุ่นพี่กลุ่มพี่กรูฟมันก็ปกติป่ะ ผู้หญิงในมหาลัยมีคนไหนบ้างไม่ชอบผู้ชายกลุ่มนี้ ฮอตซะ รูปหล่อ พ่อรวย สายเปย์อีกต่างหาก ฉันได้ยินมา ยัยน้ำขิงแม่ผัวก็จับคู่ให้วาสนาดีจริงแท้! ส่วนยัยพายก็มีซัมติงกับพี่ฟีนิกซ์ อนาคตคาดว่าต้องคบกันแน่ๆ เพื่อนในกลุ่มจะมีผัวกันหมดแล้ว เหลือแต่ฉันนี่แหละ พูดแล้วก็เศร้า "ชน! ให้กับความโสดของฉัน" เคร้ง! "ก็โสดมาตั้งนานแล้วมั้ยยะ" ยัยพายแขวะฉัน แต่ฉันไม่สนใจยกแก้วขึ้นชนต่อไป "ชน! ให้กับความเจ็บช้ำ!" เคร้ง! "ชน! ให้กับความดวงซวยในเรื่องความรัก" เคร้ง! "ชนๆๆๆ" เคร้ง!ๆๆๆ แก้วแล้วแก้วเล่าก็ไม่มีเหลือสักหยด จนตอนนี้เริ่มยืนไม่ไหว แต่ฉันยังกินได้อีก ได้เรื่อยๆ ก็ฉันมันคอแข็ง "อ้าว ชนนนน" คางเริ่มยานขึ้นเรื่อยๆ สมองก็เริ่มเบลอเข้าไปทุกขณะ