9
"โอ้ย!!!" ฉันร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อจะเดินขึ้นบันไดไปห้องนอนไม่อยากรบกับยัยหน้าวอก แต่หล่อนไม่หยุด กระชากผมฉันอย่างแรง
"เธอพูดใหม่สิว่ามันไม่ใช่ความจริง"ยัยหน้าวอกกระตุกยิ้มร้ายกาจ บังคับฉัน
"มันคือเรื่องจริง ฉันเป็นเมียพี่คอปเตอร์!" ฉันไม่ยอม ตอบไปคำเดิม มือกำผมตัวเองไว้ไม่ให้หล่อนดึงไปมากกว่านี้
กึก!
"โอ้ย!!!"
"เตอร์คือของฉัน ของฉันคนเดียว!" ยัยหน้าวอกประกาศกร้าว ดึงผมฉันแรงขึ้นอีก
"โอ้ย! อีบ้าปล่อยนะ!" ฉันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แล้วพยายามหาจังหวะเอาคืน
พรึ่บ!
"โอ้ยอีบ้า!" ทีนี้เป็นยัยหน้าวอกร้องบ้าง เมื่อฉันหาจังหวะกระชากผมหล่อนได้เหมือนกัน
"ปล่อยผมฉัน ไม่งั้นเธอเจ็บตัวแน่" ฉันไม่ได้ขู่ ถ้าหล่อนไม่ยอม ฉันตบจริงๆด้วย
"แกก็ออกไปจากห้องนี้สิ" ยังๆ ยังจะมาหน้าด้านพูดอีก
ปึก!
"โอ้ย!!"
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
ฉันลงทุนเอาหัวชนคางยัยนั้นจนล้มลงไปกับพื้น เธอต้องยอมปล่อยผมฉัน ไม
