บทที่6 เมื่อคืนแทบไม่ได้นอน
1672 คำ
"คนเป็นผัวเมียกันก็ต้องนอนห้องเดียวกันนี่ค่ะเฮีย เฮียจะใจร้ายให้เมียออกไปนอนตากยุงนอกบ้านเหรอ"
นางร้ายตัวแสบเข้ามาในห้องนอนส่วนตัวของคนเป็นสามีตีทะเบียน ไม่แน่ คืนนี้เขาคงเป็นผัวของเธออย่างสมบูรณ์แบบ เธอสั่งแจ่มจัดเสื้อผ้าของตนรวมกับเฮียหนึ่งเรียบร้อยแล้ว
"แต่ฉันไม่อนุญาต ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้" ปราภพข่มอารมณ์โกรธเอาไว้แน่นพลางเห็นเมียสมรสไปนั่งบนเตียงนอนคิงไซส์
"ว้าว เตียงนุ่มจังเลย เฮีย" มือเล็กตบที่เตียงข้างๆ อย่างเบาๆ
"มานอนด้วยกันสิค่ะ หรือว่าเฮียจะเข้าไปอาบน้ำก่อนก็ได้ พิณจัดเตรียมผ้าขนหนูของเฮียเอาไว้เรียบร้อย เอ๊ะ หรือว่าเฮียอยากจะให้พิณเข้าไปถูหลังก็ได้นะ พิณเต็มใจ"
"มีสิทธิ์อะไรถึงมายุ่งของใช้ส่วนตัวของฉัน!"
เขาแทบจะระเบิดอารมณ์โกรธออกมาตรงหน้าหญิงสาวยั่วประสาท ผู้หญิงอะไรหน้าไม่อาย!
"ทำไมพิณจะไม่มีสิทธิ์ล่ะคะ พิณก็มีสิทธิ์เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ไม่ใช่นังเมียน้อย เมียเก็บอย่างนังดาวของเฮียที่แทบจะถวายตัวให้เฮียอยู่แล้ว"
"ฉันเกลียดผู้หญิงอย่างเธอมากที่สุด ฉันจะไม่ทนอยู่ห้องเดียวกันกับเธอเด็ดขาด!" ถึงแม้จะขัดคำสั่งคุณพ่อ เขาก็ยอม ดีกว่าให้อยู่กับคนที่เกลียดชัง
"เอาสิ! แน่จริงเปิดประตูออกไปได้เลย ถ้าหากเฮียเปิดมันออกได้นะ" ริมฝีปากบางยิ้มเจ้าเล่ห์ร้าย เฮียหนึ่งไม่มีทางออกไปจากห้องนี้ได้แน่ๆ
"ทำไมมันเปิดไม่ได้ นี่เธอคิดจะเล่นสกปรกกับฉันใช่ไหม เพลงพิณ!"
"พิณเล่นอะไรกันคะ หรือว่าจะมีใครมาแกล้งเราเลยจัดการล็อคห้องของเฮียเอาไว้ ตายแล้ว อย่างนี้เฮียก็ออกไปหาเมียน้อยของเฮียไม่ได้นะสิ" เพลงพิณทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แต่ความจริงเธอแอบซ่อนกุญแจสำรองไว้ต่างหาก
"อย่าคิดนะว่าฉันจะยอมแพ้เธอตลอด"
ชายหนุ่มรีบคว้าโทรศัพท์โทรไปหาแม่บ้านที่จัดเก็บกุญแจสำรองของแต่ละห้องไว้ แต่โชคไม่เข้าข้างคนอย่างเขาเลยสักนิด
"ว่ายังไงนะครับ กุญแจสำรองทุกห้องหายไปเหรอครับ ป้าลองนึกดูดีๆ นะครับว่าป้าทำพวงกุญแจสำรองเอาไว้ที่ไหน" เขาอยากจะบ้าตาย สายตาคมกริบเหลือบมองเห็นว่าเธอชูพวงกุญแจสำรองด้วยสีหน้าของคนชนะ
"พวงกุญแจนี้ใช่ไหมคะที่รัก ที่ตามหาอยู่" เธอยังไม่หยุดก่อกวนยั่วประสาทเขาไม่เลิก
"เอากุญแจสำรองนั่นมาให้ฉันดีๆ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน!"
"คุณสามีจะทำอะไรเมียคนนี้เหรอคะ ถ้าหากว่าเมียไม่ให้"
"อย่ามาล้อเล่นลิ้นกับฉัน ฉันไม่สนุกกับเธอด้วย"
หญิงสาวรีบพาพวงกุญแจในมือหนีจากเฮียหนึ่งแต่ช้าไปกว่าเขาแค่ก้าวเดิม ร่างสูงใหญ่เข้ามาทาบทับกักตัวเธอไว้ไม่ให้หนีไปไหน สองสายตาสบตาต่อกันด้วยใจหวิวๆ ทั้งคู่
เฮียหนึ่งโน้มลงมาใกล้จะแตะกลีบปากนุ่มของภรรยาสมรส แต่เขาหันหน้าไปคว้าพวงกุญแจสำรองจากมือเธอทันทีโดยที่นางร้ายคนนี้ไม่ทันได้ตั้งตัว
"เฮียหนึ่ง!" รู้เลยว่าถูกเฮียหลอกเพื่อจะเอากุญแจสำรองนั่น ร้ายนักนะ
"ร้ายๆ แสบๆ อย่างเธอมันต้องเจอคนเจ้าเล่ห์อย่างฉัน เธอแพ้ฉันไปก้าวหนึ่งแล้วละเพลงพิณ"
สามีตีทะเบียนยกยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมจะหยิบหากุญแจสำรองห้องของตัวเองเพื่อจะปลดล็อคประตู คิดเหรอว่าเมียหลวงจะยอมให้ผัวไปนอนกกกับเมียน้อยอีก!
ผลั่ก ตุ้บ!
"โอ๊ย ยัยตัวแสบ"
ร่างสูงใหญ่ถูกเธอดึงขาแกร่งให้ล้มลงกับพื้นห้องอย่างรุนแรง ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนทั่วข้างบนชั้นสองและสะเทือนมาถึงชั้นล่าง
"โอ้โห มาแค่คืนแรกก็ทำให้เกิดเสียงดังรุนแรง แสดงว่าคุณพิณไม่ธรรมดา" คนใช้เข้าไปรายงานแก่คุณหญิงรตี
เสียงแบบนี้ก็รู้เลยว่าสองคนนั้นทำอะไรกัน คุณหญิงรตีไม่ยอมให้นังพิณอยู่บ้านหลังนี้ตลอดไปแน่!
แต่สิ่งที่ทุกคนภายนอกห้องคิดกลับแตกต่างกับความเป็นจริงในห้องนอนเขาอย่างสิ้นเชิง เพราะปราภพถูกเมียสมรสแย่งเอาพวงกุญแจสำรองนั่นมาได้
"เอาคืนมาเดี๋ยวนี้" ชายหนุ่มหยัดตัวลุกขึ้นมาจากบนพื้นแข็งๆ พลางจะเดินไปหาเธอตรงระเบียงหน้าห้อง
"จ้างให้ก็ไม่คืนหรอก ถ้าเฮียอยากได้มันมาก เฮียก็กระโดดลงไปหาเอาเองก็แล้วกัน"
"ไม่!"
พวงกุญแจห้องสำรองของเขาถูกเธอโยนทิ้งลงไปด้านล่างของบ้าน แต่โยนแรงไปหน่อยทำให้พวงกุญแจนั่นตกลงไปในบ่อน้ำพุด้านหน้า
"เพลงพิณ!"
ปราภพโมโหหนักแทบอยากจะเข้าไปบีบคอเธอซะให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่ถ้าทำแบบนั้นเขาต้องเสียธุรกิจโรงแรมนั้นไปให้ครอบครัวเธอเหมือนเดิม
ตอนนี้ทำได้แค่ข่มอารมณ์กดต่ำเอาไว้ในใจ!
"ทีนี้เฮียก็จะไม่ได้ออกไปหานังดาวแล้ว ขาดมันไปสักคืนสองคืนก็ไม่ได้เลยเหรอ รักมันมากใช่ไหม ถ้าเฮียรักมันมากก็ต้องยอมทำตามคำสั่งของพิณอย่างไม่มีข้อยกเว้น"
เพลงพิณยิ้มมุมปาก เธอจะกลับมาทวงของทุกอย่างที่เป็นของเธอคืนรวมถึงธุรกิจโรงแรมนี้ด้วย เธอเข้าไปคล้องคอหนาของสามีหนุ่มด้วยสายตายั่วยวน
"ถ้าเธอคิดจะทำอะไรดาวแม้แต่ปลายเล็บ ฉันไม่ปล่อยเอาไว้แน่!" เสียงเข้มกดต่ำเอ่ยด้วยความโกรธแค้นเคือง ผู้หญิงที่เขารักก็คือนับดาว ดาวคงไม่ทรยศหักหลังเขาเหมือนไอ้เอกแน่
"แน่ใจเหรอคะว่าผู้หญิงคนนั้นรักเฮียด้วยใจจริง หรือว่ารักเงินของเฮียกันแน่?! ลองเอาคำถามของพิณคิดทบทวนดูแล้วกันนะคะ"
ภรรยาหลวงเข้าไปจุ๊บแก้มสากของสามีเร็วๆ พร้อมเดินเข้าไปด้านในห้องนอน ปล่อยให้ชายหนุ่มสับสนหัวใจตัวเองอยู่ตรงนี้ มือหนาเลื่อนเข้าไปสัมผัสตรงหน้าอกข้างซ้ายที่เต้นเร็วผิดจังหวะเวลาอยู่ใกล้กับเพลงพิณ
"ทำไมหัวใจถึงเต้นแรงแบบนี้ บ้าน่าไอ้หนึ่ง ฉันไม่มีทางรักผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นได้หรอก!"
.
.
.
"นี่เจ็ดโมงครึ่งแล้วนะ ทำไมตาหนึ่งยังไม่ลงมาอีก"
คุณหญิงรตีร้อนรนใจหนักมาก ยิ่งได้เสียงรุนแรงกระทบกระเทือนจากห้องนอนของลูกชายเมื่อคืนทำให้เธอนอนไม่หลับ ผิดกับสามีของตนที่ยิ้มแย้มอารมณ์ดี
"ลงมากันแล้วค่ะคุณหญิง" คนรับใช้ที่สนิทสนมกับเจ้านายรีบเข้ามารายงาน
ปราภพลงมาพร้อมกันกับภรรยาสมรสตัวแสบเข้ามาในห้องอาหาร สิ่งที่ปรากฎเห็นเด่นชัดก็คือขอบตาของทั้งคู่ดำเหมือนขอบตาหมีแพนด้า จนคุณพ่อชรัสถึงกับเอ่ยแซวลูกชายกับลูกสะใภ้
"เมื่อคืนนี้ไม่ได้นอนกันเลยเหรอตาหนึ่ง หนูพิณ"
"ใช่ค่ะคุณพ่อ เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนกันทั้งคืนเลยค่ะ"
เพลงพิณตอบพวกท่านไปตามความจริงเพราะเมื่อคืนต่างฝ่ายต่างระวังกันเอง เธอตั้งใจจะมานอนบนเตียงร่วมเดียวกันกับคุณสามี แต่เขาไม่ยอมทำให้เกิดมีเสียงกระทบกันบนผนังห้องนิดหน่อย
"ตาหนึ่ง นี่อยู่กับนังพิณแค่คืนเดียวก็หลงเสน่ห์มันไปอีกคนแล้วเหรอ ไหนลูกบอกแม่ว่าไม่มีทางรักมันไง!" คุณแม่สามีตีความไปอีกทางหนึ่งกับคำพูดยั่วประสาทของลูกสะใภ้ตัวแสบ
"มันไม่ใช่อย่างที่คุณพ่อคุณแม่คิดเลยนะครับ อันที่จริงเมื่อคืนผม..." ไม่ทันที่ลูกชายจะบอกความจริงเรื่องเมื่อคืน ลูกสะใภ้ตัดบทชิงตอบซะก่อน
"เมื่อคืนนี้เฮียจะปลุกปล้ำพิณค่ะ"
"ว่ายังไงนะ!"
สามคนพ่อแม่ลูกตกใจหนัก เขาหันหน้ามาทางเมียสมรสอย่างไม่คาดคิดว่าเธอจะกล้าพูดมันออกมาได้ จะทำให้เขาแพ้ราบคาบหรือยังไง
"ไม่จริง! คิดได้ยังไง ฉันน่ะเหรอคิดจะปล้ำเธอ ต่อให้เธอมาแก้ผ้ายั่วต่อหน้า ฉันก็ไม่เอา"
"ฮึก ฮือๆ ดูลูกชายของคุณพ่อสิค่ะ เมื่อคืนเฮียทั้งพร่ำบอกรักพิณตั้งหลายรอบ ทำไปไม่รู้กี่ท่า พอตื่นขึ้นมาทำเป็นจำอะไรไม่ได้ แบบนี้ผู้หญิงเสียหายนะคะ"
ลูกสะใภ้ตัวแสบทำทีเป็นร้องไห้ฟูมฟายต่อหน้าพ่อแม่สามี คุณพ่อชรัสเชื่อสนิทใจเพราะสงสารลูกสะใภ้สุดโปรด แต่คุณแม่สามีไม่เชื่อคำพูดดัดจริตของเธอ ถึงแม้ว่าเมื่อคืนจะได้ยินเสียงดังรุนแรงจากห้องนอนของลูกชายก็ตามทีเถอะ
"เธอหยุดพูดจากล่าวร้ายใส่ฉันได้แล้ว เธอต่างหากคิดจะปล้ำฉัน จับฉันทำผัว คิดว่าฉันไม่รู้ทันเธอหรือไง" ปราภพบีบต้นแขนของนางร้ายตัวแสบด้วยความหมั่นเขี้ยว
เห็นทีว่าวันนี้พวกเขาคงทานข้าวไม่มีความสุขแน่นอน เพราะกำลังจะเกิดสงครามศึกย่อยๆ ของสองสามีภรรยาคู่นี้
"คนอย่างพิณร้ายกาจมากกว่าที่เฮียคิดอีก ทางที่ดีเฮียควรระวังนังเมียน้อยของเฮียเอาไว้ดีๆ อย่าหาว่าพิณไม่เตือน!" เธอเข้าไปกระซิบข้างใบหูของเขา ด้วยความที่ตนถือไพ่เหนือกว่า
เมียหลวงยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อคนรัก มันก็เหมือนหมาจนตรอกที่ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้สิ่งที่ตนต้องการมา ถึงแม้ว่าวิธีนั้นจะใช้แผนสกปรก เธอก็ยอม
- ผู้เขียน
