ต้องแต่งงาน...2
520 คำ
“งั้นผมขอสัญญาจากคุณยายอีกอย่าง ถ้าคุณยายสามารถให้ผมได้ ผมก็จะตอบตกลงเรื่องแต่งงาน” เมื่อไม่สามารถปฏิเสธการแต่งงานได้ เขาก็ต้องยื่นเงื่อนไขที่เขาจะสลัดไอย์ณราออกไปจากชีวิตของเขาได้
“ลองว่ามาก่อน” คุณหญิงเบญจวรรณเอ่ยอย่างช่างใจ เพราะหลานชายของท่านก็เจ้าเล่ห์ไม่แพ้ท่าน ท่านจะไม่มีทางยอมรับปาก หากว่าเงื่อนไขนั้นมันแฝงด้วยเล่ห์กล
“ผมจะยอมแต่งานกับไอย์ณรา แต่หากว่าเราไปด้วยกันไม่ได้ ผมขอหย่ากับไอย์ณรานะครับ” ฌอร์นเอ่ยออกมาแล้วถอนหายใจ เงื่อนไขนี้เขารู้ว่าผู้เป็นยายอาจจะไม่พอใจ และไม่ยอมตกลง
“แล้วหลานคิดว่ายายจะตกลงกับเงื่อนไขที่เห็นแก่ตัวของหลานมั้ยล่ะ” คุณหญิงเบญจวรรณย้อนหลานชายด้วยความไม่พอใจ
“ไม่ครับ” ฌอร์นเอ่ยอย่างยอมจำนน
“ถ้าไม่อยากแต่งก็ไม่ต้องแต่ง แต่เงื่อนไขเป็นอย่างที่ยายบอกไปตั้งแต่ต้น ยายจะย้ายไปอยู่บ้านพักคนชราทันทีที่หลานปฏิเสธการแต่งงาน” คุณหญิงเบญจวรรณเอยเสียงเครียด ท่านเหนื่อยหน่ายใจกับหลานชายที่พยายามหาช่องทางให้ตนเองไม่ต้องแต่งงานกับไอย์ณรา เพราะฉะนั้นการคุยให้เด็ดขาดน่าจะเป็นการดีกว่า
“ไม่ได้นะครับคุณยาย คุณยายจะทำอย่างนั้นได้ยังไง” ฌอร์นลำบากใจเหลือเกิน ตอนนี้ยายของเขากำลังบีบบังคับให้เขาแต่งงานให้ได้
“ก็ได้ครับ ผมจะยอมแต่งงานกับไอย์ณรา แต่ไอย์ณราไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะมาควบคุมชีวิตผม ผมก็จะยังกินเที่ยวเหมือนเดิม ถ้าไอย์ณรารับเงื่อนไขนี้ได้ ผมก็ตกลงครับ” ในเมื่อไม่มีทางเลือก เขายังอยากใช้ชีวิตสุขสบายอยู่ที่นี่ เขาก็ต้องแต่งงานกับไอย์ณรา แต่เขาคงไม่มีทางใช้ชีวิตอยู่ในกรอบเป็นสามีที่ดี อย่างที่ไอย์ณราหรือผู้เป็นยายของเขาต้องการแน่นอน
“อันนั้นมันเป็นชีวิตของหลาน ยายไม่สามารถห้ามหลานได้หรอก อยากทำอะไรก็ทำเถอะ เพราะหนูไอซ์เขารับได้ทุกอย่างอยู่แล้ว” คุณหญิงเบญจวรรณเอ่ยออกมาทันที ท่านรู้ดีว่าไอย์ณราเป็นคนอดทนแค่ไหน ท่านเชื่อว่าผู้หญิงอย่างไอย์ณราจะสามารถเอาชนะใจของหลานชายท่านได้
“งั้นก็ดีครับ อย่าขออะไรในสิ่งที่ผมให้ไม่ได้ มันก็สมควรแล้วแหล่ะที่ผู้หญิงหิวเงินอย่างไอย์ณราจะไม่ได้อะไรจากผม แม้แต่ความรักในฐานะสามี” ฌอร์นกล่าวจริงจัง
“อย่าเพิ่งพูดไป เดี๋ยวมันจะได้กลืนน้ำลายตัวเอง” ผู้เป็นยายเอ่ยออกมาเสียงขบขัน
“คุณยายรอดูได้เลยครับเพราะมันจะไม่มีวันที่ผมจะกลืนน้ำลายตัวเองเด็ดขาด” ฌอร์นกล่าวอย่างมุ่งมั่น ในขณะที่ผู้ที่อาบน้ำร้อนมาก่อนได้แต่มองอย่างสบประมาท คนที่ปากดีอย่างฌอร์นนี่แหล่ะ กลืนน้ำลายตัวเองมานักต่อนักแล้ว
- ผู้เขียน
