“ฟู่ววว....” เจ้างูปลดปล่อยเสียงร้องออกมาจนระงมไปทั้งห้อง เสพสมสุดสยิวแล้วทั้งคู่ก็ร่วมรักกันอีกหลายครั้งอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนือย ก่อนจะหมดเรี่ยวขาดแรง กล้ามเนื้ออ่อนล้าและบอบช้ำ สลบกกกอดกันด้วยความรักและปรารถนา จนเวลาพลบค่ำไปแล้ว
นอนได้ไม่นานนัก หญิงสาวก็ลืมตาตื่นขึ้น เธอหมดพลังไปเยอะ แต่ก็ยังลุกไหว เธอจัดแจงแต่งตัวเรียบร้อย แม้ชุดจะไม่ได้ปกปิดริ้วรอยแห่งราคะได้ แต่ก็ช่วยห่มคลุมคลายหนาว
“เฮ่อ...” เธออุทานแผ่วเบา เพราะยังมีบางอย่างที่ทำให้รู้สึกกังวล ต่อเมื่อเขาซึ่งยังเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ลุกขึ้นแล้วขยับตัวเข้าสวมกอดเธอจากด้านหลัง เธอก็พูดออกมา
“คุณจะทำยังไงกับคู่หมั้น”
“ผมจะยกเลิกการหมั้น” คางสากถูไถบนไหล่เนียน “เราแต่งงานกันนะ”
“มันจะง่ายอย่างนั้นเหรอ”
มันไม่ง่ายหรอก เขารู้ดี แต่ก็ไม่ยากอะไร เขารู้จักมนุษย์พวกนี้ดี
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ผมจัดการได้ คุณน่ะ อย่าทิ้งผมไปก็แล้วกัน อย
