เขามาพร้อมกับแผลที่หัวไหล่ และเลือดเต็มตัว
“ว๊าย! คุณ!” เจ้าหล่อนรีบลงจากเตียงไปช่วยประคองเขาไว้ด้วยความเป็นห่วง “เป็นอะไรมากรึเปล่า ไปนั่งที่เตียงก่อนนะ”
ชายหนุ่มรู้สึกดีจนยิ้มออกมา “คุณยังไม่ไป”
“เอ่อ...” เจ้าหล่อนอึกอักเล็กน้อยเพราะอาย “ก็ฉันนึกไว้แล้วไง ว่าคุณต้องไม่ได้เรื่อง มาในสภาพยับเยินจนได้เห็นมั้ย”
เจ้าหล่อนประคองเขามานั่งที่ปลายเตียง ชายหนุ่มยังคงยิ้ม แม้มีแผลฉกรรจ์ นั่นเพราะหัวใจของเขากำลังพองโตและมีความสุข
“คุณยังไม่ไป”
“คุณมียามั้ย ฉันจะทำแผลให้”
เขาดึงเธอมานั่งในตักอย่างถือวิสาสะ “สงสัยจะติดใจผม เลยยังอยู่นี่”
เจ้าหล่อนทำดีดดิ้นเล็กน้อย “หลงตัวเอง ปล่อยฉัน ถ้าไม่อยากให้เลือดออกจนหมดร่าง”
“รู้มั้ย คุณช่วยให้ผมหายได้นะ”
“ช่วยยังไง”
“ก็เพิ่มพลังให้ผมสิ” เขาจูบที่ต้นแขนของเธออย่างนุ่มนวล มันทำให้เธอขนลุกซู่ไปทั้งตัว “มาต่อกันเถอะ ผมอยากกอดจูบคุณใจจะขาดอยู่แล้ว”
“มา
