บทที่ 7.1 ง่าย
ดีนอุ้มฝนทิพย์ควบเอวไปยังมุมมืด ดันหลังเธอชิดกำแพงบ้านก่อนมอบจูบแผดเผา กลิ่นไวน์ในปากสร้างอรรถรสมากขึ้น ลิ้นกวาดต้อนเก็บเกี่ยวน้ำลายรสหวานกลืนลงคอ
ฝนทิพย์ดิ้นรนเล็กน้อย จากนั้นก็ตัวอ่อนไร้เรี่ยวแรง สองมือโอบรัดลำคอแกร่งไว้แน่น กระโปรงยีนร่นขึ้นสูง ขาเรียวเกี่ยวเอวสอบกันตก เริ่มขยับลิ้นจูบตอบแบบเงอะงะ จนคนมากประสบการณ์ครางพอใจ
เขาบดเคล้าหนักขึ้น เสียงดูดดึงดังเป็นระยะ น้ำลายไหลเยิ้มตามลำคอขาว ร่างของทั้งคู่ร้อนรุ่มแทบหลอมละลาย ในจังหวะที่ฝนทิพย์จะขาดใจ ดีนก็จึงถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง
“เห็นยังว่าฝนน่ะง่าย..แค่จูบก็ระทวย”
“เมื่อกี้บอกว่าอ่านง่าย แล้วทำไมตอนนี้เหลือแค่ง่ายล่ะ”
“ก็ฝนง่ายไง..” ดีนลากเลียริมฝีปากบางบวมเจ่อ หายใจหืดหาด อารมณ์พวยพุ่ง ตัวตนเรียกร้องการประสานร่าง เริ่มชอบกลิ่นหอมอ่อนๆ จากฝนทิพย์เสียแล้ว ใบหน้าเนียนใสไร้เดียงสา เชิญชวนให้เขาย่ำยีจนแหลกเหลว
ของขึ้น
