บทที่ 15/1 เป็นครั้งแรก
“รอใครอยู่เหรอคนสวย” บูมจงใจทรุดกายนั่งเบียดหญิงสาว ทั้งที่ม้านั่งตรงอื่นก็ว่าง
ฝนทิพย์รีบลุกขึ้นแต่ถูกคว้ามือเอาไว้ เธอสะบัดสุดแรงจนหลุด ตวัดสายตามองอีกฝ่ายด้วยความไม่พอใจ บูมไม่เคยทำรุ่มร่ามกับเธอ แต่หลังจากปาร์ตี้คืนนั้นเขาก็เปลี่ยนไป เจอที่คณะก็มักใช้สายตาโลมเลีย จนเธอรู้สึกไม่ไว้ใจ
“คุยกับพี่ก่อนจะรีบหนีไปไหน” บูมขยับเข้าใกล้ ฝนทิพย์ก็ถอยห่าง
“ฝนขอตัวค่ะ” ตั้งท่าจะเดินออกไป แต่ถูกรั้งแขนให้ยืนอยู่ที่เดิมอีกครั้ง
“กับพี่ทำไมเล่นตัว ทีไอ้นั่นทำไมยอมให้มันล้วง”
“พี่บูมพูดเรื่องอะไร”
“อย่าแกล้งทำเป็นใสซื่อหน่อยเลย ก่อนหน้านี้เห็นตามไอ้คีย์คณะบริหารต้อยๆ แต่วันปาร์ตี้กลับไปฟัดกับเพื่อนมัน น้องฝนกะจะกินรวบทั้งสองคนเลยเหรอครับ..ร้ายใช่เล่นนะเรา”
ฝนทิพย์ตกใจจนแทบช็อก ขาแข็งยืนนิ่งไม่ไหวติง ไม่รู้บูมเห็นมากน้อยแค่ไหน เธอกลัวจะถูกอีกฝ่ายแฉพฤติกรรมจึงไม่กล้าเถ
