การเจอกันครั้งต่อไปของณิรินทร์ญาและนายหัวปาริธมีความหมายที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง ณิรินทร์ญาหมายถึงการขึ้นมากรุงเทพของเขาในครั้งหน้าซึ่งอาจจะเป็นหนึ่งเดือนหรือสองเดือน แต่สำหรับนายหัวปาริธแล้วมันหมายถึงการไปทำงานที่สมุทรสาครและกลับมาเจอเธออีกครั้งก่อนกลับสุราษฎร์ธานี
ชายหนุ่มไลน์มาหาเธอในบ่ายวันอังคารขณะที่เป็นเวลาพักทานอาหารกลางวันของหญิงสาวพอดี
“เรียนอยู่หรือเปล่า”
“เปล่าค่ะณิรินมากินข้าวกลางวันกับเพื่อน”
“ฉันโทรหาได้ไหม”
“ไลน์ดีกว่าค่ะที่โรงอาหารเสียงดังณิรินกลัวจะคุยกันไม่รู้เรื่อง นายหัวกับถึงสุราษฎร์แล้วเหรอคะ”
“เปล่าฉันยังอยู่สมุทรสาคร วันนี้เธอเลิกเรียนกี่โมง”
“เรียนบ่ายสามโมงค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“เลิกเรียนแล้วจะไปไหนต่อหรือเปล่าล่ะ”
“ไม่หรอกค่ะว่าจะกลับบ้านเลย นายหัวถามทำไมคะ”
“ก็ที่เราคุยกันไงว่าเจอกันคงต่อไปเธอจะทำต้มยำให้ฉันลืมไปแล้วเหรอ”
“ไม่ได้ลืมหรอกค่ะ แต่ก็คิดว่าน
