ณิรินทร์ญาแวะซื้อของที่ตลาดสดจากนั้นก็นั่งวินจักรยานยนต์กลับมาที่บ้านเธอเปลี่ยนจากชุดนักศึกษาเป็นชุดอยู่บ้านสบายๆ และนั่งรอนายหัวปาริธเมื่อได้ยินเสียงรถจอดหน้าบ้านก็รีบออกไปเปิดประตูทันที
“สวัสดีค่ะนายหัวณิรินนึกว่านายหัวจะมาถึงช้ากว่านี้เสียอีกนะคะ”
“ฉันคุยกับเธอเสร็จก็ทำงานต่ออีกนิดจากนั้นก็ไปซื้อของที่ตลาดแล้วก็ขับรถออกมาเลย”
“แล้วงานนายหัวเรียบร้อยดีแล้วใช่ไหมถึงได้รีบมาแบบนี้”
“เรียบร้อยแล้ว เธอล่ะมาถึงบ้านนานหรือยัง”
“ณิรินถึงบ้านได้สักพักแล้วค่ะ”
“ไปช่วยฉันถือของหลังรถหน่อยสิ”
“ค่ะ”
ชายหนุ่มเปิดประตูด้านหลังรถซึ่งตอนนี้มีกล่องโฟมขนาดใหญ่อยู่กล่องหนึ่งกับกล่องกระดาษอีกสองกล่อง
“นายหัวจะให้ณิรินช่วยเอาอะไรลงรถคะ”
“เธอช่วยถือกล่องนั่นไปสักกล่องได้ไหมล่ะ ส่วนกล่องโฟมนี้มันหนักเพราะมีน้ำแข็งด้วยเดี๋ยวฉันจะถือไปเอง”
“ข้างในมีอะไรคะนายหัว”
“ก็ของสดที่ฉันซื้อมาจะให้เธอทำกับข้าวใ
