(ธีร์)
4.23 pm.
"ไง"
"ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้"
"จริงๆก็ไม่ได้อยากมาอยู่ที่นี่หรอก จริงๆกูต้องไปถอดเสื้อเล่นน้ำทะเลแล้วด้วยซ้ำ"
ผมเดินเข้าไปในคาเฟ่ของฟิวส์ ลูกคนรวยที่ไม่รู้จะไปทำอะไรหลังเรียนจบก็มาจบที่ทำคาเฟ่นี่แหละ เป็นธุรกิจที่มีเงินก็ทำได้จะเอาสูตรดีขนาดไหนก็ใช้งานฟาดเอาเลย
"อะไรของธีร์เนี่ย ไม่พอใจอะไรเค้าอีกล่ะนี่ไม่ได้ไปยุ่งอะไรแล้วนะ"
"ดีแล้วแหละ เพราะมันจบแล้ว"
"ห๊ะ? ว่าไงนะ??"
ผมนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกับเงยหน้ามองฟิวส์ด้วยสายตานิ่งเรียบ แต่ฟิวส์กลับมองผมอย่างไม่เชื่อสายตา เธอก็คงไม่คิดว่ามันจะจบเร็วขนาดนี้สินะ
"จบแล้วเนี่ยนะ ไหงมันจบเร็วขนาดนี้ล่ะรึมันจับได้เหรอ?"
"เออ เมลไปเห็นสร้อยของแม่เธอที่กูเก็บไว้"
"โอ๊ยธีร์ทำไมสะเพร่าแบบนี้"
"พี่มึงไปเอาสร้อยเส้นนั้นมาได้ไง"
"ห๊ะ?"
"หูหนวกรึไงห๊ะห๊ะอยู่ได้" ผมมองฟิวส์ด้วยความหงุดหงิดทันที "กูถามว่าพี่มึงไปเอาสร้อยเส้นนั้นมาจากไห
