“เจน”
ภีมแทบไม่อยากเชื่อสายตาว่าเธอจะมายืนอยู่ตรงหน้า
“..เอ่อ..พี่หยกอยู่ไหมคะ”
“……” ชายหนุ่มนิ่งไปชั่วขณะ
“เจน! เข้ามาเลยจ้ะ งานเพิ่งเริ่ม” เสียงหยกเอ่ยขึ้นข้างหลังเขา เธอยิ้มน้อยๆ ให้ชายหนุ่มตรงหน้าก่อนที่เขาจะเบี่ยงตัวหลบให้เธอเข้ามา
เจนเดินเข้ามานั่งบนเก้าอี้ว่างข้างๆ ณดลซึ่งตรงข้ามกับที่นั่งของภีม ชายหนุ่มเดินตามเข้ามานั่งบนเก้าอี้ของตัวเอง เขายังคงมองเธออย่างไม่ละสายตา เธอยิ้มและทักทายทุกคนรวมถึงเขาด้วย ใช่รอยยิ้มแบบนี้แหละที่เขาเคยเห็น แต่ทว่ามันหวานกว่านี้และไม่เย็นชาขนาดนี้
“เจนดื่มอะไรดี” ณดลเอ่ยถาม
“ไวน์ก็ได้ค่ะ”
“เริศมากน้องสาว” หยกเอ่ย
“ดีใจจังที่ได้เจอเจนอีก ใช่มั้ยครับคุณภีม”
ประธานหนุ่มอมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะยกไวน์ขึ้นดื่ม
“.....”
“เสียดายจังที่เจนไม่ได้ไปงานแต่งพี่”
“อ้าวทำไมหล่ะเจน” ณดลเอ่ยถาม
“อ๋อ คือ เจนกำลังจะไปอเมริกาค่ะ”
ภีมวางแก้วลงบนโต๊ะ ชายหนุ่มม
