“เอ้าาา ทำไมเป็นแบบนี้หล่ะพ่อลูกชาย”
“หมดกันท่านประธานสุดหล่อเมาหัวราน้ำขนาดนี้”
วลารีถอนหายใจเมื่อเข้ามาเห็นลูกชายสุดที่รักเมาแอ๋หมดสภาพบนโซฟาตัวโปรดแถมยังเปิดเพลย์ลิสต์เพลงอกหักกล่อมตนเอง ชักจะเป็นเอามาก ผู้เป็นแม่มองลูกชายอย่างเห็นใจก่อนจะช่วยถอดเนกไท กางเกง และถุงเท้า แล้วจัดให้นอนสบายๆ
โธ่เอ้ยยยย คุณพิธานคนเก่ง วลารีส่ายหัวก่อนจะเดินไปชงชามาดื่มขณะนั่งดูซีรี่ย์เรื่องโปรดแล้วก็นั่งเฝ้าท่านประธานไปด้วย
………………………………………….
“ภีม ภีม เห็นเสื้อยืดกับกางเกงยีนแม่ไหม แม่จำได้ว่าเอาไว้ที่นี่”
มารดาเรียกถามชายหนุ่มที่กำลังนั่งกินข้าวเช้าอยู่ สภาพของเขาตอนนี้ต่างจากคนเมื่อคืนลิบลับ
“ว่าไง ภีมเห็นมั้ย”
มารดากำลังยืนเท้าเอวถามชายที่นั่งนิ่งอย่างมีพิรุธก่อนที่เขาจะเอ่ยออกมาเบาๆ ว่าให้เพื่อนยืม
“เพื่อน? เพื่อนที่ไหน เพื่อนผู้หญิงเหรอ” มารดายิ้มอย่างรู้ทัน
“เดี๋ยวผมจะซื้อให้ใหม่”
“ไม่
