เจนคิดไม่ตก หญิงสาวนั่งกัดเล็บพลางอ่านเอกสารไปด้วย แม้ทำท่าเหมือนอ่านเอกสารแต่ทว่าในใจกับเต็มไปด้วยพันหมื่นร้อยคำ
ในที่สุดเจนก็ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่มีทางได้เอมาด้วยวิธีมิชอบ หญิงสาวนั่งทำงานต่อพลางคอยชำเลืองไปที่ห้องของท่านประธาน ชายหนุ่มเองยังคงนั่งทำงานปกติเหมือนไม่ใช่คนคนที่ส่งข้อความมา
เจนกลับมานั่งทำงานต่อจนถึงห้าโมงเย็น เธอลุกขึ้นพลางเก็บของใส่กระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้าน
“เจนจะกลับแล้วเหรอ” ณดลเดินเข้ามาทัก
“อ๋อ ค่ะ” เจนยิ้มให้ขณะหยิบสมุดโน้ตใส่กระเป๋า
“วันนี้กลับบีทีเอสใช่มั้ย พี่กลับด้วย”
เจนเงยหน้าขึ้นมองณดล เธอรู้ดีว่าเขามีเจตนาอะไร เป็นเรื่องปกติที่จะมีผู้ชายเข้าหาเจนเสมอเพราะรูปร่างหน้าตาที่สวยหมดจด เจนเจอแบบนี้จนชินและเธอก็รู้ดีอีกว่าถ้าได้ลองคบกันผู้ชายเหล่านี้ก็คงทิ้งเธออีกตามเคย เพราะเจนมันดีเกินไป
“อ๋อ ค่ะ ไปค่ะ” เจนสะพายกระเป๋าแล้วเดินออกไป ทั้งสองกำลังจะเดินถึงประตู
