เจนกลับมาถึงคอนโด หญิงสาวเดินกลับไปกลับมาอย่างคิดไม่ตก ท่านประธานภีมอะไรนั่นจำเธอได้จริงๆ ตอนนี้เขาคงคิดว่าเธอเป็นพวกผู้หญิงใจง่ายนอนกับคนไปทั่ว
“โอ้ยยยยยยยยย เจนนนนน แกทำเวรทำกรรมอะไรไว้นะ เสียตัวทั้งทียังจะมาเสียการเสียงานอีก” หญิงสาวบ่นตัวเองพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาเพื่อนๆ เวลาแบบนี้พวกเธอช่วยได้เสมอ
นาน่า: เป็นไงบ้างวะ รายงานตัวหน่อย
พลอย: สบายๆ อยากรู้เรื่องอีเจนมากกว่า 55555 ป่านนี้มันเป็นไงบ้างวะ
เจน: มึงงงงงงงงงงงง กูตายแน่เค้าจำกูได้ เค้าส่งข้อความมาบอกให้กูไปเจอเค้าที่โรงแรมเดิม กูจะบ้าตายยยย
ชะเอม: ห๊ะ กูถามจริง ซวยชิบหาย
พลอย: ซวยอะไร ไปเลยมึง รอไร ไปเดี๋ยวนี้!!!
ชะเอม: อีพลอย อีนี่ อีกแล้วนะ ไปยุอีเจนมัน ที่มันกำลังจะซวยก็เพราะมึงนั่นแหละตัวชง
พลอย: เอ้าอีเอมมมมม อีนี่
พลอย: ให้อีเจนมันไปเหอะ ได้เป็นกิ๊กท่านประธาน เพื่อนเราจะได้สบาย
นาน่า: กูว่าพวกมึงคิดมาก
