“พอแล้วค่ะ”
คนตัวเล็กผละออก แล้วบอกให้เขาพอ ทำเอาลีโอมองตามปากสวยอย่างเสียดาย
“จูน!พอได้ไง ”
เขามองหน้าสวยตาเยิ้ม พร้อมถามเธอเสียงกระเส่า ไฟติดแล้วจะหยุดได้ไง
“พอสิคะ หนูจะพักผ่อนคิกคิก”
แกล้งเขาเสร็จ คนตัวเล็กก็รีบลุกออกจากตัก
หมับ
แต่ช้ากว่าเสือหิว เมื่อมือหนาคว้าข้อมือเล็ก ให้กลับมานั่งตักเขาเหมือนเดิม
“ทำให้อยากแล้วคิดจะจากไปเหรอ..หืม..มันไม่ง่ายนักหรอก”
เขาเปลี่ยนให้เธอนอนราบไปกับโซฟาตัวยาว ตามด้วยร่างกำยำพลิกตามไปขึ้นคร่อม ตาคมจ้องหนาสวยอย่างคนกำลังมีความต้องการ ทำเอาคนตัวเล็กต้องรีบหลุบตามองต่ำอย่างเขินอาย แต่ก็แค่เพียงไม่นาน เพราะสายตาซุกซนดันไปเผลอมองเป้าเขาพอดี มันตุงออกมาจนเห็นได้ชัด จนคนตัวเล็กต้องเม้มปากแน่นรีบมองออกไปด้านข้าง
จ้วบ!~~
“อื้ม!~~”
คราวนี้เธอคงห้ามอะไรไม่ได้แล้ว เมื่อมือหนาจับหน้าสวยของเธอให้หันกลับมาสบตา แล้วโน้มลงไปบดจูบปากเล็กอีกครั้งอย่างเอาแต่
