ลัลดาสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนหัวค่ำ มองไปที่นอนข้างตัวไม่เห็นเมสันแล้ว หล่อนจึงรีบแต่งตัวและลงไปยังชั้นล่าง ซึ่งก็เจอสราวลีที่กำลังนั่งดูรายการโทรทัศน์อยู่กับแสงแก้วในห้องโถง
“อ้าว ลัลดา ตื่นแล้วเหรอ” สราวลีเอ่ยทักทายอย่างเป็นมิตร
ลัลดาหน้าตาแดงก่ำ ทำหน้าไม่ถูกไม่รู้ว่าจะวางตัวยังไงดี สราวลีคงรู้แล้วล่ะว่าหล่อนตกเป็นนางบำเรอของเมสันแล้ว
“ลัล...”
หล่อนเดินเข้าไปหาและจะนั่งบนพื้น แต่สราวลีดึงให้ขึ้นมานั่งบนโซฟาด้วยกัน
“นั่งด้วยกันสิลัลดา ไปนั่งที่พื้นทำไม”
“เอ่อ...ลัลไม่อาจเอื้อมหรอกค่ะ”
สราวลีมองดวงหน้าแดงก่ำของลัลดาแล้วอมยิ้ม “ลัลเป็นภรรยาของพี่ไมค์แล้วนะ ไม่ใช่สาวใช้เหมือนเมื่อก่อน”
“ลัลไม่ได้เป็น...อย่างที่คุณวลีเข้าใจหรอกค่ะ”
“วลีไม่ได้เข้าใจผิดสักหน่อย”
“แต่ลัลเป็นแค่...” ลัลดายังพูดไม่ทันจบประโยค แสงแก้วที่นั่งอยู่ด้วยก็เอ่ยขึ้น
“คุณไมค์บอกเองว่าคุณลัลเป็นเมีย แสงกับคุณวลีคงไม่
