“อา...ไม่ไหวแล้ว...คุณไมค์ขา...เข้ามา...อา...”
คำวิงวอนร้อนสวาทของภรรยา ทำให้เมสันเงยหน้าขึ้นจากกลีบนาง พริบตาเดียวก็สลัดเสื้อผ้าออกไปจากกายกำยำได้อย่างเกลี้ยงเกลา เขาขยับเข้ามาหา จับสองขาเรียวทั้งสองข้างดันจนหัวเข่าชิดกับหน้าอกอวบใหญ่ จดจ่อความแข็งชันอหังการกับช่องทางรักด้วยกิริยาฮึกเหิม
“ฉัน...ต้องการเธอ ลัลจ๋า...”
“อ๊ะ...อา...อา...”
แล้วเขาก็มอบความแข็งชันให้หล่อนในทันที หล่อนเกร็งตัวด้วยความเต็มใจ หยัดสะโพกขึ้นหา รับการกระแทกกระทั้นสุดป่าเถื่อนของสามีด้วยความกระตือรือร้นเป็นที่สุด
“โอ้ว...โอ้ว...ลัลจ๋า...ลัล...แน่นเหลือเกิน...โอ้ว”
เจ้าของเสียงคำรามหน้าตาบิดเบี้ยวทรมาน เขาจ้วงเข้าใส่ไม่หยุดครั้งแล้วครั้งเล่า สลับกับเสียงครวญครางของคนตัวเล็กที่ร้องออกมาด้วยความกระสันไม่หยุดเช่นกัน
“อา...อา...”
มันนานเหลือเกิน...มันนานเกินไปกับเวลาที่อยู่ห่างจากลัลดา เขาจะไม่ยอมให้ใครมาพรากหล่อ
