“เธอเป็นบ้าอะไรของเธอฮะ แพรวา” หลุยส์หัวเสีย และจับแพรวายัดเข้าไปในรถหรูของตนเอง
“รถแพรอยู่นั้น กระเป๋าอีกยังไม่ได้เอามาเลย”
“เดี๋ยวฉันให้ลูกน้องเอารถไปคืนเธอเอง” หลุยส์พูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ และยังนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาสดๆ ร้อนที่ยังติดตาเขา
“เธอบ้ามากเลยรู้ไหมแพรวา หัดควบคุมอารมณ์ตัวเองบ้างสิวะ”
“แพรปกติดี แพรไม่ได้ป่วยนะ แพรก็แค่ท้วงสิทธิ์ที่เป็นของแพรก็เท่านั้น”
“สิทธิ์อะไรของเธอ” ร่างสูงกระชากเสียงถาม
“ก็พี่ไง” เธอกอดอกและมองหน้าเขาอย่างไม่สบอารมณ์เช่นกัน
“ที่เธอเป็นบ้าไปทุบข้าวของก็เพราะหึงฉันเนี่ยนะ เธอมีสิทธิ์อะไรของเธอ”
“ก็สิทธิ์ความเป็นเมียพี่ไง” เธอตะโกนออกมาด้วยความน้อยใจที่อีกฝ่ายไม่ได้แคร์หรือสนใจเธอเลยสักนิด
“เป็นเพราะฉันเอาเธอแค่ครั้งเดียว เธอก็คิดว่าฉันเป็นผัวเธอแล้วเหรอว่ะ แพรวา” เสียงเข้มเอ่ยถามและหัวเราะเย้ยหยัน
“ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแต่มันสองครั้งต่างห
