บทที่ 17 ฉันจัดให้

1873 คำ

ใบหน้าสวยนั่งกอดอกมองการแข่งขันด้วยใจจดใจจ่อ เพราะมันช่างหวาดเสียวเหลือเกิน เมื่ออยู่ในสนามแข่งโดยไม่มีกฎเกณฑ์อะไรตัดสินทั้งนั้นขอแค่มีเพียงผู้ชนะ “กลัวเหรอ” หลุยส์เดินเข้ามาถาม ที่เห็นหญิงสาวทำหน้าตื่นตกใจเมื่อเห็นรถผู้แข่งขันคนอื่นพลิกคว่ำ “เปล่านี่ แค่ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน” “กลัวก็บอกว่ากลัว” เขายักไหล่และหยิบน้ำดื่มเย็นๆ ส่งให้ “ขอบคุณค่ะ เพื่อนพี่นี่ขับรถเก่งเนอะ” แพรวาเอ่ยชมลูคัสที่ลงแข่งในสนาม “มันตีนผีสู้ฉันไม่ได้หรอก” หลุยส์กอดอกและแสดงสีหน้าไม่ถูกใจเมื่อหญิงสาวชมชายอื่นที่ไม่ใช่ตน “กูอยากให้ไอ้ลูคัสมันมาได้ยินคำพูดตอนนี้จังเลย ฮ่า ฮ่า” ไทเปเข้ามาตบไหล่เพื่อนสนิทและหัวเราะตลกขำขัน “มึงหุบปากไปเลย” หลุยส์ส่งสายตาวาวโรจน์ให้เพื่อนสนิททันที แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้เกรงกลัว ยังหัวเราะด้วยความสนุก “เอ่อ โทษทีนะคะ ที่มาขัดจังหวะ” สาวสวยใส่ชุดเซ็กซี่รายหนึ่งเดินเข้ามาและโปรยยิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม