“เฮ่อ เฮ่อ” เสียงหายใจเหนื่อยหอบออกมาจากร่างบางที่ตอนนี้คนตัวสูงยังคงอุ้มอยู่ในท่าเดิม
ร่างสูงหายใจเหนื่อยหอบเช่นกันและกอดรัดเธอแน่น และอุ้มเข้าไปในห้องอาบน้ำเพื่อชำระคราบที่เปรอะเปื้อนทั่วหน้าขาของเขาและของเธอ
ทั้งสองต่างนิ่งเงียบและชำระร่างกายของตัวเองไปอย่างไม่พูดไม่จากัน
เมื่อชำระร่างกายจนสะอาดเขาก็อุ้มเธอพามาวางบนที่นอนนุ่มอย่างเบามือ แพรอนุญาตมองการกระทำที่เขาทำให้เธออย่างงงงวยแต่เธอก็ไม่ได้ท้วงอะไรและปล่อยให้เขาทำไป
มือหนาหยิบกล่องยามาแกะและเปิดขวดน้ำยื่นส่งให้เธอด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง
“ยาแก้ปวด กับยาคุมฉุกเฉิน กินกันเอาไว้เพื่อเป็นไข้”
“ค่ะ” เธอรับมายามากินอย่างว่าง่ายเพราะเธอไม่อยากมีปัญหาตามมาทีหลังเช่นกัน
“อีกเม็ดกินทันทีเมื่อครบ 12 ชั่วโมง” เขาบอกเธอและหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่
“ค่ะ แล้วพี่จะไปไหน” เธอถามเขาเมื่อเห็นเขาใส่เสื้อผ้าครบชุด
“กลับคอนโดฉัน” เขาบอกด้วยใบหน้าเรียบเ
