พรึบ! คำร้องขอของนิศาไร้ผล เมื่อโปรดคุณกระชากบาร์ตัวเล็กออก เผยให้เห็นดอกบัวคู่งามชูช่อเด่น เขาก้มลงจูบปากบางที่ยังสั่นระริก ลิ้นหนาฉกฉวยพัวพัน ลิ้มรสความหวานอย่างหิวกระหาย มือใหญ่บีบเฟ้นไปทั่วเรือนร่างขาวผ่อง ไม่เว้นแม้แต่อกอวบอิ่ม นิ้วยาวสะกิดหยอกเล่นกับยอดดอกบัวสีหวาน จนนิศาเผลอครางอืออืมในลำคอ
เสียงครางนั้นเรียกรอยยิ้มมุมปากจากคนคุมเกม เขาถอนจูบออก ก่อนซบลงบนลำคอขาว ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดไปตามผิ
“อือ… หมอ อย่า…”
เสียงสะอื้นปนร้องเบา ๆ ดังขึ้น เมื่อลิ้นหนาไล้วนไปบนผิวเนื้อ ทิ้งรอยรักเอาไว้เป็นทางสวย นิศารู้สึกเสียววาบสลับกับความเจ็บจี๊ด จนเธอสะอื้นเฮือกอย่างห้ามไม่อยู่
“คุณหอมไปทั้งตัวเลย…”
โปรดคุณกระซิบเสียงพร่า พลางไล่ชิมลำคอระหงลงมาเรื่อย ๆ จนถึงยอดอกสีสดที่ล่อตาล่อใจ เขาไม่รอช้า ครอบริมฝีปากลงดูดดึงเม็ดทับทิม มืออีกข้างนวดเฟ้นอกอีกข้างไม่ให้น้อยหน้า แม้จะห่างจากเรื่องอย่างนี้มาน
