ทันทีที่ลืมตาตื่น เธอก็พบว่าตัวเองนอนเปลือยเปล่าภายใต้ผ้าห่มสีขาว แสงแดดยามเที่ยงลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาอาบร่าง เผยให้เห็นคราบบางอย่างที่เปื้อนอยู่บริเวณช่วงล่าง หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความอับอายและขุ่นเคือง ณัฐณิชารีบก้าวลงจากเตียงแล้วพุ่งตัวเข้าห้องน้ำ ชำระล้างร่างกายอย่างลนลานราวกับจะล้างทุกความรู้สึกที่เขาทิ้งไว้ เธอเกลียดตัวเองที่โอนอ่อนไปกับเขาอย่างง่ายดาย แต่ก็พยายามสลัดความคิดเหล่านั้นออกจากหัว เธอมีเป้าหมายสำคัญในวันนี้
โชคดีที่กระเป๋าใบเล็กของเธอถูกเขานำมาวางไว้เรียบร้อย พร้อมกับเสื้อผ้าชุดเดิมที่ถูกซักและพับไว้อย่างเรียบร้อยวางอยู่ข้างกัน เธอหยิบเสื้อผ้ามาสวมอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเดินออกจากคอนโดของเขาโดยไม่แม้แต่จะหันกลับไปมอง
“ดิฉันชื่อณัฐณิชา เป็นญาติของคุณยายดอกแก้วค่ะ มาขอพบคุณหมอ”
เธอเอ่ยกับเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ทันทีที่มาถึงหน้าเคาน์เตอร์ น้ำเสียงสุภาพแต่เร่งรีบสะท้อนความ
