ทางด้านม่านแพรก็ออกไปสมัครงาน เธอโชคดีที่ได้งานทำทันที แต่สิ่งที่ทำให้เธอตกใจมากก็คือ ผลตรวจร่างกายก่อนเริ่มงาน ตอนนี้เธอคงไม่สามารถเริ่มงานที่ไหนได้แล้ว คงไม่มีบริษัทไหนที่รับหญิงตั้งครรภ์เข้าทำงานแน่ๆ ความดีใจระคนปวดใจคะเคล้ากันจนหญิงสาวไม่สามารถแยกความรู้สึกออกว่าสิ่งไหนที่มันมากกว่ากัน
เธอดีใจที่รู้ว่าตนเองกำลังจะเป็นแม่คน แต่อีกความรู้สึกก็คือสงสารลูกน้อยที่กำลังจะเกิดมา ที่จะต้องขาดบิดาตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ชีวิตของเธอตอนนี้มันหนักหนาเหลือเกิน ถ้าจะให้เธอเดินไปบอกพ่อของลูกว่าเธอตั้งครรภ์ เขาก็คงไม่มีทางรับผิดชอบ และคงจะมองเธอเป็นผู้หญิงแย่ๆ ที่จ้องจะจับเขา แล้วถ้าผู้หญิงที่เขานอนด้วยทุกคนทำแบบนี้ เขาคงมีลูกเต็มบ้านแล้วมั้ง
“ยายจ๋า เราจะทำยังไงต่อไปดี” ม่านแพรเข้าไปกอดยายหลังจากที่เธอกลับมาจากคลีนิคที่ต้องตรวจโรคก่อนเริ่มงาน
“มีอะไรเหรอลูก” นางทองม้วนที่ตกอยู่ในอาการซึมเศร้าเพราะแอบเป
