11 | AVA - เด็กลามก
1884 คำ
11
[AVA]
เด็กลามก
สักพักใหญ่แฟนฉันก็โทรกลับมาบอกว่ากลับจากทำงานแล้ว งานของเขาฉันไม่ได้ถามละเอียดมากเพราะเขาบอกว่าเป็นธุรกิจครอบครัวที่แอบเทาหน่อยๆ ถ้าให้เดาก็อาจจะเป็นพวกธุรกิจกลางคืน
แต่น้ำเสียงคุณออสตินแอบเปลี่ยนไปเล็กน้อย แอบอ่อนลงและเจ้าเล่ห์ เหอะ เขาคงหลงรูปที่ฉันใช้หลอกสุดๆเลยสินะ
แต่ฉันสาบานเลยว่าจะไม่ส่งไปอีก รูปเดียวพอ ถ้าเขาขออีกฉันจะหาวิธีหลีกเลี่ยงเอง
(เธอขาจะนอนรึยัง)
"จะนอนแล้วค่ะพรุ่งนี้ต้องใส่บาตรกับครูแม่เจน" ก่อนหน้านี้ฉันบอกเขาว่าครูแม่เจนมาหาที่เชียงใหม่
(ใส่ทำไม?)
"ทำบุญให้ลูกสาวครูแม่เจน กับแม่เค้าไง"
(ผ่านพระ?)
"ใช่ พระก็จะเอาของที่เราใส่บาตรไปฉัน หรือกิน"
(พระหากินเองไม่ได้รึไง?)
จะตึงใส่เขาแต่ก็หลุดขำจนได้ เขาไม่รู้อะไรพวกนี้เลยเพราะไม่มีศาสนา คุณออสตินเล่าเรื่องของเขาให้ฟังอยู่บ้าง บอกว่าบ้านเขาไม่มีใครนับถือศาสนาสักคน นับถือเฉพาะคนที่ทำสำเร็จและเห็นรูปธรรมเท่านั้น
ฉันนอนพลิกไปมาบนเตียงฟังเสียงเดินของเขาแล้วอมยิ้ม เสียงเท้าหนักๆแบบนี้ไม่ใช่ผ้าใบ แตะ แต่เขาใส่รองเท้าคัตชูผู้ชายหรือรองเท้าคอมแบทแน่นอน
เทสดีจัง...
"ทำอะไรอยู่คะ"
(กำลังจะเข้าห้องอาบน้ำนอน)
"เหรอ..."
(นอนกับเธอขาไง...)
จะบ้า แก้มจะแตก อารมณ์ผู้หญิงซับซ้อนมากจริงๆเดี๋ยวรู้สึกแย่ เดี๋ยวกลับมาเขิน ฉันไม่รู้จะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงแล้วนะ
"เค้าอาบน้ำด้วยได้ไหม"
(ได้ อยากดูไหม?)
"ดูได้เหรอ?"
(ได้สิ แต่แลกกัน...)
ฉันก้มมองหน้าอกตัวเองแล้วเม้มปากกลั้นยิ้ม เราชอบพูดเล่นๆแบบนี้กันประจำ แต่ไม่เคยทำหรอก ซึ่งจะว่าไปถึงหน้าฉันจะไม่สวยเท่าไหร่ แต่ทุกอย่างใต้ร่มผ้าของฉันแม่ให้มาเยอะ แต่มันเป็นสิ่งที่โชว์ใครไม่ได้ไง มันเลยไม่ใช่ข้อดีของฉันในช่วงวัยนี้
ฉันได้ยินเสียงปิดประตู เสียงก้องนิดหน่อย เขาคงอยู่ในห้องน้ำแล้ว จากนั้นเป็นเสียงวางมือถือไว้ที่ไหนสักที่
"แก้ผ้ายังคะ"
(เด็กลามกอยากดูไข่งั้นสิ)
เสียงอยู่ไกลนิดหน่อยคงจะเปิดสปีกเกอร์โฟน เสียงน้ำจ๋อมๆ คงกำลังก้าวลงอ่างเหมือนที่ทุกๆวันเขาชอบแช่
"เค้าเปล่าาาา วันนี้ขอโทษนะที่เค้างอแง เค้าเซ็งๆนิดหน่อย"
(เรื่องอะไร?)
"ก็เรื่อง..."
(ฉันคิดว่าฉันทำอะไรผิด อุตส่าห์ไม่ชมผู้หญิงคนอื่นกับเธอขาแล้ว)
ฉันชะงัก
เฮ้ย อย่างที่ครูแม่เจนพูดเลย มันไม่ได้แย่ซะหน่อยนังเอวา เขาแค่ไม่อยากชมคนอื่นต่อหน้าแกจริงๆ ขอบคุณที่พูดมันขึ้นมานะ ฉันสบายใจขึ้นบ้างแล้ว
"ตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แล้วงานเป็นยังไงบ้างคะ"
(ปิดดีลได้แล้วครับ เมื่อไหร่จะให้เลขบัญชีจะได้แบ่งเงินให้ใช้)
เวลาที่พูดครับเขามีเสน่ห์สุดๆ ตอนนี้ฉันทั้งหลงรูปและเสียงเขาเลย
"ได้เงินมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ?" ฉันแกล้งพูดแซวและดึงผ้าห่มปิดหน้าเหลือแค่ตา
(มากขนาดซื้อตึกทั้งตึกได้) เรื่องนี้ไม่เปลี่ยนไปเลยนะ เรื่องพูดอะไรเวอร์ๆเนี่ย
"รวยขนาดนี้พนักงานคงเยอะมากแน่ๆ"
(ก็บอกว่าหกพันคน)
"ไม่ลดไม่เพิ่มเลยเหรอคะ ผ่านมาแล้วเป็นปีน่าจะเพิ่มบ้างนะเนี่ย"
(มีตายไปบ้าง ฝึกมาใหม่บ้าง)
(กริ๊ง) ฉันขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงก้นแก้ววางลง
"ตัวเองทำอะไรอยู่"
(กินเหล้า) ไม่ยักรู้ว่าแฟนตัวเองชอบดื่ม
"ชอบดื่มเหรอ?"
(ถ้างานมันเครียดต้องดื่มให้นอนหลับ)
ฉันนึกถึงไลฟ์สไตล์เขา นึกถึงภาพที่เราอยู่ด้วยกัน นึกเป็นฉากๆแล้วยิ้มเขิน ถ้าวันหนึ่งฉันได้เดินจับมือเขาเข้าห้อง นั่งดื่มและแช่อ่างด้วยกันคงจะมีความสุขมาก
แต่ดื่มเพื่อให้นอนหลับ แสดงว่าเขาเป็นคนจริงจังกับงานมาก จะว่าไปนี่ก็เป็นสเปคของฉันเลย ฉันชอบผู้ชายที่มีความเป็นผู้นำทำงานเก่งๆ เรื่องหล่อรวยคือของแถม
พอปลายสายอาบน้ำเสร็จเราสองคนก็ไปคุยสายกันต่อบนเตียง
กินเวลาเป็นชั่วโมงเพลินๆเพราะฉันให้เขาบอกพล็อตเกี่ยวกับมาเฟียมาด้วย จะเข้ามหาลัยแล้วฉันตั้งใจจะเขียนนิยายจริงจังสักเรื่อง เผื่อว่ารายได้ส่วนนั้นจะช่วยแบ่งเบาภาระครูแม่เจน
เขาบอกพล็อตมาเฟียกลุ่มไลออนอะไรสักอย่างมา เดิมทีเป็นมาเฟียอังกฤษผลิตและขายอาวุธ ฉันว้าวตั้งแต่เริ่ม แต่ยังมีต่อ! เพราะลูกค้าที่ผูกขาดคือผู้ก่อการร้าย
"แสดงว่าไลออนต้องเป็นตัวร้ายไหม เหมือนอยู่ทีมผู้ก่อการร้ายที่ฆ่าคนบริสุทธิ์เลย เค้าเห็นในข่าว"
(เรื่องนี้เธอขาจะให้มาเฟียเป็นพระเอกไม่ใช่เหรอ)
"ค่ะ"
(ขึ้นชื่อว่ามาเฟียไม่มีใครขาวสะอาด ฆ่าคน ทำผิดกฎหมาย อิทธิพล ผลประโยชน์ และทั้งหมดนี้จะทำได้ในเขตพื้นที่ที่ดูแล และพื้นที่ที่เลี้ยงตำรวจไว้แล้ว)
"อ้อ..."
จากนั้นเขาก็บอกว่าไลออนรุ่นใหม่รับไม่ได้ที่ต้องส่งอาวุธให้ผู้ก่อการร้ายฆ่าคนบริสุทธิ์ เลยหาวิธีฉีกสัญญา ด้วยการยุบแก๊งมาเฟียที่อังกฤษให้ไร้คนสืบทอด แกล้งตายมาชุบตัวกันใหม่ที่ไทยที่เงินสามารถซื้อได้ทุกอย่าง
เป็นไลออนที่ทำธุรกิจถูกกฎหมายบังหน้า ทว่าข้างในแอบมีความมืดดำอยู่บ้าง เช่น ฆ่าคนที่ขัดผลประโยชน์ เงินใต้โต๊ะ ผับ บาร์ บ่อน คาสิโน เงินกู้
แต่สุดท้ายผู้ก่อการร้ายรู้เรื่อง สงครามระหว่างมาเฟียกับผู้ก่อการร้ายเลยเริ่มขึ้น และมันก็คือพล็อตปมที่สำคัญที่เขาบอกฉันว่าเอาไปต่อยอดเอง
"น่ารักที่สุดเลยแฟนเค้า ขอบคุณนะคะ"
(อืม แล้วเธอขาต้องให้ข้าวพระกินกี่โมง?)
ดูพูดเข้าสิ ขอโทษแทนแฟนด้วยนะคะคุณพระ เขาไม่เคยสนบาปกรรมอะไรหรอก
"ก็ประมาณหกเจ็ดโมง พรุ่งนี้ตัวเองไปไหนไหมคะ ให้เค้าโทรปลุกเหมือนเดิมไหม?" เราไม่ได้วางสาย พอถึงเวลานั้นถ้าเรียกไม่ตื่น ก็ต้องกดวางและโทรหาใหม่เพื่อปลุก^^
น่ารักใช่ไหมล่ะ
(เธอขาทำอะไรให้เสร็จค่อยโทรมาแล้วกัน)
"โอเคได้เลยค่ะ มานอนกอดกันเถอะ เค้าง่วงแล้ว"
(ครับ ขยับมาให้กอดหน่อย)
"ขยับแล้ว><
หลังวางสายฉันแดดิ้นบนเตียง ทั้งขาทั้งแขนตีตุบตับๆ ไม่ใช่ว่าหนึ่งปีที่คบกันเขาไม่เคยพูด พูดอยู่บ้าง แต่พูดทีไรก็ทำฉันบ้าได้ทุกที เสียงหล่ออะไรเบอร์นี้
แต่เอาไว้แค่นี้ก่อนคืนนี้ค่อยเขินกันใหม่ พอยกมือถือดูนาฬิกาเห็นว่าสาย ฉันจึงรีบลุกขึ้นใส่บราแต่งตัวให้เรียบร้อยเพื่อลงไปช่วยครูแม่เจนเตรียมของใส่บาตร ซึ่งเราจะใส่บาตรกันทุกวันพระ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แม่ฉันกับแจน
กับข้าววันนี้เป็นแกงเห็ด หมกปลาช่อน และข้าวเหนียว ครูแม่เจนไปซื้อที่ตลาดเช้าตั้งแต่ฟ้ายังมืด ฉันแค่ลงมาช่วยจัด และช่วยยกไปถนนข้างโรงเรียนที่พระเดินผ่าน
"แม่เจนเป็นนักเขียน เขียนนิยายมาเฟียมาเยอะ คิดว่ามาเฟียมีจริงไหมคะ"
ฉันถามระหว่างที่เราสองคนเดินหิ้วของออกไป
"แม่ว่าสมัยนี้ไม่มีหรอก แต่เมื่อก่อนมี"
"แม่เจนไปหาข้อมูลมาจากไหนคะ"
"ส่วนมากจะอ่านชีวประวัติมาเฟียฮ่องกง และหลังจากนั้นแม่เอามาเสริมเอง อย่าลืมนะนิยายมันเพื่อความบันเทิง เราแต่งเสริมเติมแต่งได้ทั้งนั้นแหละ เอวาจะเขียนแล้วเหรอ?"
ฉันพยักหน้าทันที
"ค่ะ อยากช่วยแม่เจนแบ่งเบาภาระ เดี๋ยวต้องเรียนมหาลัยแล้ว อาจจะใช้เงินเยอะค่ะ" ครูแม่เจนหันมายิ้มก่อนจะยกมือลูบหัวฉันอย่างเอ็นดู
"ใฝ่ดีจริงๆ แต่แต่งเป็นงานอดิเรกนะ แม่มีเงินเลี้ยงลูกสาวคนเดียวอยู่แล้ว ส่วนเรื่องเรียนก็ไม่ต้องตามใจแม่ ไม่ต้องอยากเป็นหมอ เป็นเภสัช อยากเรียนอะไรก็เอาเลยเต็มที่"
อบอุ่นจัง
ชีวิตฉันเมื่อก่อนกับตอนนี้เหมือนฟ้ากับเหวเลยเนอะ...
ฉันจะร้องไห้ทุกทีที่ได้รับอะไรดีๆจากครูแม่เจน นี่คือคนที่ไม่มีลูกให้รัก แต่ยังอยากให้ความรักลูกอยู่ทุกวัน ส่วนพ่อฉัน... มีลูกให้รักแต่ไม่รักเลย แถมพร้อมจะทำร้ายฉันทุกครั้งที่มีโอกาส ที่ผ่านมาก็หาเรื่องฉันอยู่บ้างแต่ครูแม่เจนก็ปกป้องฉันได้ทุกครั้ง
ฉันยังโชคดีที่เจอครู และเจอเขา ถึงจะไม่ได้อยู่ข้างกันไม่ได้สัมผัสกัน แต่เป็นยาที่รักษาใจที่บอบช้ำของฉันได้ดีที่สุด
- ผู้เขียน
