7 | AVA - ปกป้อง
1794 คำ
7
[AVA]
ปกป้อง
คบโดยไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเป็นยังไง
คบโดยไม่รู้ว่าจะเอาหน้าแบบไหนไปเจอเขา
ฉันคว้าโอกาสนี้ที่มันดีต่อจิตต่อใจไว้ก่อน เป็นสิ่งเดียวจริงๆที่ทำให้ฉันยิ้มและหัวเราะได้โดยที่เขาแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ใครๆก็อยากมีแฟนหล่อ อือ...ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น ฉันภูมิใจมากๆที่มีเขาเป็นแฟน ถึงขั้นเซฟรูปไว้เปิดดูบ่อยๆเวลาที่ชีวิตตัวเองเหนื่อยบรม
แต่ฉันก็มีข้อตกลงกับเขาอยู่บ้าง คือขอเวลา รอฉันพร้อม ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ส่วนรูปฉันเขาไม่ได้ขอแลก แต่ฉันก็บอกไปแล้วว่าช่วงนี้ไม่สวย สวยเมื่อไหร่จะถ่ายให้ ผลัดไปเรื่อยๆ โกหกไปแล้วต้องโกหกต่อไป ก่อนที่ความจริงจะเปิดเผยบางครั้งเราอาจจะจบกันก่อนก็ได้
ฉันยอมรับว่าคิดอะไรเด็กๆ และคิดอะไรง่ายๆ แต่คนหล่อโคตรๆอย่างเขาหลงมาหาฉันไม่นานก็คงออกไป
แต่เขากลับกระตุ้นฉันจนถลำลึกเข้าไปเรื่อยๆจนไม่อยากถอนตัว
A_USTINN : ทำไมหัวใจฉันเต้นแรง เธอขาเป็นรึเปล่า?
ฉันยิ้มแก้มปริ และใช้มือถือเคาะหน้าผากตัวเองด้วยความเขิน
A_VARINN : เต้นแรงเหมือนกัน
A_USTINN : อืม...
A_USTINN : คบกันแล้วก็มีความสุขไปกับฉันนะ
...
ฉันชะงักอ่านข้อความนั้นซ้ำไปซ้ำมา...
ทัชใจมากเลย
ฉันไม่คิดเลยว่าประโยคนี้จะมาจากเขา อยากบอกเขาเหมือนกันว่าไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับฉัน มันมีพลังมาก ฉันรู้สึกมีแรงเดินหน้าต่อในโลกเฮงซวยนี้อย่างบอกไม่ถูก
A_VARINN : ค่ะ คุณแฟน^__^
•••xxx•••
ฉันยังไม่ได้บอกปุยฝ้ายเรื่องคบกับผู้ชายในเน็ต ยังเก็บเงียบไว้เป็นอาทิตย์ จนสุดท้ายตัวเองเริ่มอยากได้พื้นที่ส่วนตัว อยากนอนดึกเล่นมือถือ ฉันจึงตัดสินใจบอกปุยฝ้ายในเย็นวันศุกร์คาบสุดท้ายก่อนกลับบ้าน
"กูคบกับเขาแล้วนะ"
"ใคร"
"คนนั้นอ่ะ" ปุยฝ้ายหัวเราะจนไหล่โยก
"ฮ่าๆ ถามจริง มึงเอาจริงดิ"
"จริง กูตัดสินใจแล้ว"
"แลกรูปกันยัง" ฉันเม้มปากเล็กน้อย อยากอวดก็อยากอวดอยู่หรอก แต่ถ้าบอกว่าเห็นหน้าเขาฝ่ายเดียวเพื่อนต้องแซวฉันแน่ๆ
"ยังไงๆ บอกมาเลยกูเพื่อนมึงนะ"
สุดท้ายฉันก็บอก
"เขาส่งรูปมาแล้ว เหลือแต่กูเนี่ยยังไม่ส่งรูปให้เขาดู" ปุยฝ้ายยื่นมือมาหาทันที
"เอามาดู จะสแกนให้ว่าผ่านรึเปล่า"
"ผ่านกูสแกนแล้ว"
"ให้เพื่อนสแกนด้วยดิ อย่ามาเขิน กูเพื่อนมึงนะ" สุดท้ายฉันก็ยอมอีกครั้ง หยิบมือถือเปิดรูปให้ปุยฝ้ายดู แต่นางคว้าไปหมับอย่างรวดเร็วและถ่างนิ้วซูมดูใกล้ๆ
"หล่อใช่ไหม หล่อจนกูตะลึง"
"มึงแน่ใจนะว่าเขาไม่ได้เอารูปคนอื่นมาหลอกมึง"
"..."
"มีรูปเดียวเหรอ?"
"ใช่ รูปเดียว"
"เขาเอารูปคนอื่นมาหลอกมึงแน่ๆอ่ะ คนหล่อขนาดนี้เขาไม่มาหาแฟนในเน็ตและคบกับมึงโดยไม่เห็นหน้าหรอก"
ฉันลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย แต่เขาพูดถึงเรื่องเจอกันนะ
"เขาพูดเรื่องเจอกันด้วย กูว่าเป็นเขานั่นแหละ"
"มึง! เขาพูดไปก่อนสร้างความน่าเชื่อถือไง มึงจะได้ไม่สงสัยว่าเขาเอารูปใครมารึเปล่า" เหมือนที่ฉันรับปากไปส่งๆน่ะเหรอ
"แต่กูคบไปแล้ว จะหลอกก็ไม่เป็นไรกูก็ไม่กล้าเอาหน้าตัวเองให้เขาดูเหมือนกัน กู..."
"เอวา" ฉันกับปุยฝ้ายหันไปมองพร้อมกัน เอิงกำลังถือหนังสือกับสมุดรายงานเดินมาหาเราด้วยรอยยิ้ม
"มีอะไรเอิง"
"มาจ้างงาน ช่วยอ่านและสรุปให้หน่อยสิ เราจะเอาไว้อ่านเตรียมสอบวิศวะอ่ะ" ปุยฝ้ายมองหน้าฉันสลับกับเอิง ฉันจึงเดินไปรับไว้
"ได้ๆ"
"เราให้ห้าพันเลย สรุปให้สวยๆอ่านง่ายๆนะ"
"หา?! ทำไมเยอะจัง"
"อยากใช้บริการไง ฝากด้วยนะ ไม่รีบ สบายๆ" ฉันพยักหน้ารัวๆ ด้วยความดีใจ
"อื้อ จะทำให้ดีเลย"
เอิงยิ้มที่มุมปากแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าเป้เดินออกไปจากห้องเรียน ฉันกอดหนังสือไว้แนบอกกระโดดดีใจ ปกติรับทำรายงานก็ได้ห้าร้อยเอง เอิงให้ตั้งห้าพันแหนะฉันมีชีวิตรอดอยู่ต่อสักระยะแล้ว
ปุยฝ้ายยืนกอดอกมองฉันแล้วถอนหายใจออกมา
"มึง เดี๋ยวกูไปเรียนพิเศษก่อนนะ"
"อ้อ เออๆไปก่อนได้เลย"
"เรื่องนั้นเชื่อกูเลยร้อยทั้งร้อยเขาเอารูปคนอื่นมาหลอกมึง"
"เหอะน่ากูก็หลอกเขาเหมือนกัน ขอบใจที่เป็นห่วงนะเพื่อน"
"เออ กูไปละ"
ปุยฝ้ายว่าจบก็คว้ากระเป๋าถือเดินออกไป ฉันเลยนั่งเก็บหนังสือใต้โต๊ะใส่กระเป๋าให้เสร็จรวมถึงยัดหนังสือของเอิงใส่กระเป๋าด้วย ก่อนจะเดินเล่นมือถือลงจากตึก เดินกลับบ้านปุยฝ้ายเหมือนทุกวัน
แต่วันนี้เป็นวันศุกร์ ฉันเอ้อระเหยนิดหน่อย ตั้งใจแวะไปหาแมวส้มในโปรโฟล์ที่ฉันเรียกว่าน้องส้วมด้วย แถวนั้นมีหมูปิ้งอร่อยๆเจ้าประจำพอดี ฉันจะไปฝากท้องมื้อเย็นที่นั่น
จึงเดินก้มหน้าพิมพ์และกดส่งรายงานแฟนตัวเอง
LINE | A_USTINN
A_VARINN : เลิกเรียนแล้วค่า
ฉันบอกเขาว่าเรียนอยู่ม.หก โรงเรียนประจำจังหวัดจังหวัดxx ส่วนเขาก็บอกว่าเรียนอยู่มหาลัยของครอบครัว วิศวะปีสาม ถามว่าเชื่อไหมตอนคุยกัน ฉันเชื่อหมดแหละ ไม่อยากคิดเล็กคิดน้อย และเรื่องที่ปุยฝ้ายบอกฉันก็ไม่สนใจด้วย ภาพจำของฉันจำหน้าเขาแบบนั้นไปแล้ว ถึงจะหลอกก็เถอะ เพราะตัวเองก็หลอกเขาเหมือนกัน
A_USTINN : เหนื่อยไหม?
A_VARINN : ไม่เหนื่อยค่ะ ตัวเองอ่ะเหนื่อยไหม วันนี้บอกว่ายุ่งไม่ใช่เหรอ
A_USTINN : ไม่เหนื่อย อยากได้ยินเสียงเธอขา คืนนี้คอลกันไหม
เราเริ่มขยับขึ้นมาทีละนิด ตอนนี้เริ่มอยากได้ยินเสียงกันแล้ว ซึ่งเรื่องนี้ฉันไม่ติดอะไรเลย
ขอแค่...
A_VARINN : ไม่เปิดกล้องนะ เค้าไม่พร้อมอ่ะ
A_USTINN : อืม แล้วแต่
ฉันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ กำลังจะพิมพ์ถามว่าคอลกันกี่โมงดี เพราะฉันนอนกับปุยฝ้าย แต่ก็ต้องชะงักเพราะอยู่บ้านปุยฝ้ายฉันไม่มีเวลาว่างเลย กลับจากโรงเรียนช่วยงานในครัว ช่วยเสร็จก็กินข้าวอาบน้ำนอนกับปุยฝ้าย จะมีเวลาว่างก็ตอนนี้แหละ ตอนเดินกลับ
A_VARINN : โทรมาตอนนี้เลยก็ได้นะ ว่างพอดี
(Read)
A_USTINN | LINE CALLING
โอ้มายก้อด! เขากดโทรมาทันทีเลย ฉันยังไม่ได้เตรียมตัวใจตกไปอยู่ตาตุ่ม พอหันมองซ้ายขวาไม่น่าจะมีคนรู้จักเดินผ่านมาเรียกชื่อจริงๆให้โป๊ะแตก ฉันก็กดรับสายด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม
'ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก'
"สะ สวัสดีค่ะ"
(เสียงน่ารักดีจัง)
ฉันจับเสาทางเดินเท้าไว้หมับ มึง...มันจะวูบ เขินอะไรก่อนดี คำชมหรือเสียงของเขา เสียงหล่อเกินไปแล้วอ่ะ! น้ำเสียงทุ้มต่ำแอบแหบนิดๆ ฉันกลายเป็นคนบ้าผู้ชายขนาดนี้ได้ไง ใจเหลวไปหมดแล้ว
"เขินจัง"
(เขินอะไร ยังไม่ทำอะไรเลย)
"ก็เสียงตัวเองก็หล่อเหมือนกัน"
(เธอขากินอะไรรึยัง)
"ยังเลย เค้ากำลังจะไปซื้อหมูปิ้งหน้าเซเว่นไปกินกับส้วม"
(หมูปิ้ง? กินกับส้วม?)
"เห็นรูปโปรเค้าไหมที่เป็นแมวส้ม น้องชื่อส้วมอยู่แถวหน้าเซเว่น แถวนั้นจะมีร้านหมูปิ้งประจำของเค้า ไม้ละห้าบาท เค้าซื้อแบ่งน้องประจำ"
(ทำไมกินของถูกขนาดนั้น?)
"อร่อยนะ ตัวเองเคยกินไหม?"
(ไม่เคย)
"ต้องลองนะ"
(มีเงินใช้รึเปล่า? เธอขาควรกินของดีๆบ้าง)
"มีๆเค้าพอมีค่ะ"
ฉันเดินคุยไปยิ้มไป แต่ยังไม่ข้ามถนนเดินกลับบ้านปุยฝ้าย เลือกนั่งคุยโทรศัพท์หน้าโรงเรียนก่อน
(บอกเลขบัญชีมา)
บอกเขาก็รู้หมดสิว่าชื่อจริงนามสกุลจริงฉันคืออะไร เรื่องแบบนี้เสิร์ชแป๊บเดียวอาจจะขึ้นในกูเกิลก็ได้เพราะมีงานประกวดอะไรฉันประกวดทุกงาน อีกอย่างถ้าให้ไปฉันจะเป็นมิจฉาชีพโดยแท้ หลอกเขา ใช้เงินเขา
"เค้าไม่มีบัญชีธนาคาร"
(งั้นที่อยู่ เดี๋ยวฉันสั่งคนเอาเงินไปให้)
"ไม่เอาเค้าเกรงใจ เค้ามีเงินใช้อยู่แล้ว เมื่อกี้เพิ่งรับงานสรุปเนื้อหามาได้ตั้งห้าพันแหนะ"
(ดื้อจริงๆ)
"ไม่ดื้อเค้าไม่อยากใช้เงินตัวเอง ไว้เค้าเดือดร้อนจริงๆเค้าจะบอกนะ"
(ตอนนี้เธอขาก็เดือดร้อน)
"เค้าไหว สบายมาก"
"เอ้อตัวเองเค้ามีอะไรจะปรึกษา จำเรื่องครูประจำชั้นที่เค้าเล่าให้ฟังได้ไหม"
(จำได้...)
"ครูชวนเค้าไปอยู่ด้วย เค้าควรไปดีไหม คือถ้าอยู่บ้านเพื่อนไม่มีเวลาคุยกับตัวเองเลยอ่ะ คงจะคุยได้แค่ตอนนี้เพราะเค้านอนกับเพื่อน"
ปลายสายถอนหายใจเบาๆ
(ไปเปิดบัญชี และบอกเลขบัญชีมา ซื้อคอนโดหรือบ้านอยู่เอง ฉันซื้อให้)
เขาพูดง่ายมาก จะบ้าเหรอ? อายุฉันยังไม่ถึงพอทำธุรกรรมพวกนั้นได้
"ไม่เอาอ่ะ แพง ตัวเองบอกมาคำเดียวว่าควรย้ายหรือไม่ควรย้าย"
(ครูไว้ใจได้จริงๆใช่ไหม?)
"ไว้ใจได้ที่สุด"
(งั้นก็ย้าย)
"ขอบคุณที่ช่วยตัดสินใจค่ะ"
(ทำไมไม่ให้ช่วยอะไรสักอย่าง เป็นห่วง) ฉันยิ้มแก้มปริ ถึงเขาจะพูดแกมหงุดหงิดก็เถอะ
"ไม่ต้องช่วยอะไรเค้าเลย แค่คุยกับเค้าเค้าก็มีกำลังใจแล้ว"
(เพราะเธอขาเป็นแบบนี้ไง เลยพิเศษ)
"พิเศษใส่ไข่กี่ฟอง"
(....)
"ไม่เก็ทมุกเค้าสินะ"
(ถ้ามีคนทำอะไรเธอขาอีก ฉันจะฆ่ามัน)
"แค่ตัวเองคุยกับเค้าทุกวันก็ปกป้องเค้าได้แล้ว"
(หมายถึง?)
"สุขภาพจิตเค้าไง ตอนนี้ตัวเองกำลังปกป้องมันอยู่นะ ถ้าไม่มีตัวเองเค้าคงแย่กว่านี้ ขอบคุณนะคะ"
(ชีวิตเธอขาต้องการแค่นี้จริงๆเหรอ?)
"เฉพาะกับตัวเองเค้าต้องการแค่นี้แหละ คุยกันแบบนี้เค้ามีความสุขทุกวันเลย"
- ผู้เขียน
