บทที่ 1 จับชู้คาวาเลนไทน์2
1058 คำ
เธอบ่นอุบอิบ พลางก้มมองถุงอีกใบในมือ มัวแต่มองเขาเพลินจนผ่านมาหลายนาทีแล้ว ขืนชักช้าลูกค้าที่รออยู่จะต่อว่าเอาได้ เธอจึงตัดเรื่องหนุ่มหล่อออกไป แล้วเร่งฝีเท้าไปยังทางเดินอีกฝั่งของโรงแรม ยังไม่ทันจะเคาะประตูหมายเลขห้อง 1502 ก็ได้ยินเสียงชวนสยิวของผู้หญิงเล็ดลอดออกมาจากในห้องว่า
“อื้อ... ทำไมใจร้อนจังล่ะคะ”
“ก็ที่รักเซ็กซี่ขนาดนี้ ใครจะอดใจไหว”
อัยยาขมวดคิ้ว แปลกใจนิดหน่อย รู้สึกเหมือนตัวเองส่งของผิดอย่างไรชอบกล ลูกค้าสาวรายนี้สั่งน้ำหอมไม่ใช่หรือ แต่กลับมีเสียงผู้ชายอยู่ในห้อง แถมกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันอย่างเมามัน ส่วนลูกค้าผู้ชายเมื่อครู่สั่งถุงยางและพวกเซ็กส์ทอย แต่พอเปิดประตูมาเหมือนจะมีเขาอยู่แค่คนเดียวเท่านั้น ดูไม่ออกเลยว่ากำลังจะทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับสาวสวยคนไหน
“อ๊ะ... อ๊า! อย่าค่ะที่รัก...”
เธอหลุดขำ เกือบกลั้นไม่อยู่ เมื่อได้ยินบทสนทนาที่เหมือนหลุดออกมาจากหนังเอวี ปากบอกว่าอย่า แต่ร้องครางกระเส่าดังไปถึงหน้าลิฟต์แล้วละมั้ง
อัยยาส่ายหัว ยิ้มบางๆ หน้าที่ของเธอมีเพียงส่งของ เสร็จแล้วก็กลับ ส่วนเรื่องของพวกเขาไม่จำเป็นต้องสนใจ เธอปรับสีหน้าให้สุขุม ฉีกรอยยิ้มการค้าแล้วเคาะประตูเบาๆ อย่างมีมารยาท กลัวพวกเขาจะโกรธที่เธอเผลอมาขัดจังหวะความสุขโดยไม่ตั้งใจ
คนที่ออกมารับของยังคงเป็นชายหนุ่มที่หล่อดูดีและสะอาดสะอ้าน ทั้งตัวคนมีเพียงผ้าขนหนูพันเอว สวมเสื้อเชิ้ตไม่ติดกระดุม เผยแผงอกขาวเนียน ใบหน้าเกลี้ยงเกลาของเขาเป็นสิ่งที่อัยยาคุ้นเคยมาตลอดเจ็ดปีที่รู้จักกันมา
“นนท์...!”
“หยา...!”
ทั้งเธอและชนนท์ต่างอึ้งตะลึงงัน แต่เขาตกใจยิ่งกว่าเธอเสียอีก ทำหน้ายังกับเห็นผี ท่าทีเลิกลั่กทำอะไรไม่ถูก เหมือนไม่คาดคิดว่าจะต้องมาเผชิญหน้ากับเธอในสภาพกระอักกระอ่วนใจแบบนี้
“มีอะไรรึเปล่าคะพี่นนท์”
เสียงผู้หญิงทักมาจากในห้อง ทำให้เขาลนลาน หันไปมองเพียงแวบเดียวก็รีบตอบ
“มะ...ไม่มีครับ”
ชนนท์ดึงถุงในมือเธอแล้วยัดเงินใส่ไปแทน เขาดันตัวเธอออกห่างจากหน้าประตู เอ่ยไล่อย่างเร่งรีบว่า
“ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง”
แล้วก็ปิดประตูเสียงดังปังใส่หน้ากัน เหมือนกลัวว่าเธอจะเห็นสาวในห้องนั้นเข้า ท่าทีรีบร้อนของเขาช่างแตกต่างกับเธอที่ยืนตัวแข็งทื่อเป็นหิน สมองชาไร้การตอบสนองอยู่นานกว่าจะได้สติ
อัยยากำแบงก์ในมือแน่น สองหูได้ยินเสียงหนุ่มสาวครางกระเส่าลอดออกมาอย่างเร่าร้อน เนื้อตัวของเธอสั่นเทิ้ม ใบหน้าที่ซีดเผือดแปรเปลี่ยนเป็นขึ้งโกรธ ความผิดหวังเสียใจพลุ่งพล่านจนน้ำตาคลอเบ้า ต้องกล้ำกลืนมันลงไปในลำคออย่างสุดกำลัง ไม่ยอมเสียน้ำตาอย่างไร้ค่า
“คุย?”
เธอหัวเราะเยาะ ยังมีอะไรให้เธอกับเขาคุยกันอีกหรือ ในเมื่อทุกอย่างมันชัดเจนจนไม่มีอะไรต้องเคลียร์อีกแล้ว
ชนนท์นอกใจเธอ!
ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไร นานแค่ไหนแล้ว แต่เธอรู้ว่าคนที่ร่วมมือกับเขาช่วยกันสวมเขาให้เธอคือใคร ถึงเมื่อครู่เธอจะเห็นเพียงหญิงสาวที่นุ่งผ้าเช็ดตัวอย่างหมิ่นเหม่เพียงแวบเดียว แต่ก็ทันเห็นหน้าของหล่อนได้ชัดเจน เธอจำรอยยิ้มลำพองใจของอีกฝ่ายได้ติดตา
แพรวา สรณ์สิริ... น้องสาวที่ไม่มีสายเลือดร่วมกันเลยแม้แต่หยดเดียวของเธอนั่นเอง!
อัยยากัดริมฝีปากจนห้อเลือด คงสะใจมากสินะที่หล่อนลากแฟนเธอไปกกคาเตียงได้ คิดว่าตัวเองเจ๋งและแน่มาก มั่นใจว่าถ้าความแตก ชนนท์จะทิ้งเธอไปหาหล่อน แล้วแพรวาก็จะเหยียบหัวเธอขึ้นไป ส่วนเธอก็เป็นสาวโศกที่เอาแต่นั่งร้องไห้ฟูมฟาย กอดขาขอร้องให้เขาอย่าจากเธอไป
คิดว่าเธอปัญญาอ่อนขนาดนั้นเลย?
“หึ...”
หญิงสาวหัวเราะเสียงเย็น เดือดจัดจนอยากจะวิ่งเข้าไปกระชากหนังหัวแพรวากดลงในชักโครกให้ตายเสียรู้แล้วรู้รอด แต่ที่เกลียดยิ่งกว่าก็คือแฟนหนุ่ม ทั้งที่เธอรักเขามากขนาดนี้ ซื่อสัตย์กับเขา ให้เกียรติทุกอย่าง ไว้ใจทุกเรื่อง ยอมอ่อนข้อให้ในหลายๆ ครั้งแม้ตัวเองจะลำบากใจ ไม่เคยข่มหรือหักหน้าเขาเลยสักครั้ง และไม่เคยทำให้เขาเสียใจเลยแม้แต่นิดเดียว
แต่สิ่งที่เธอได้รับจากเขาคือความ ‘เจ็บปวด!’
ดีมาก... ดีเหลือเกิน...
ในเมื่อชนนท์กล้าทรยศเธออย่างเลือดเย็น เธอยังจะเก็บเขาไว้ทำไม ยังต้องเกรงใจอะไรกันอีก ยังต้องคิดถึงหัวอกเขาด้วยหรือ?
คนอย่างเธอฆ่าได้หยามไม่ได้ เมื่อถูกรังแก เธอก็จะเอาคืนเป็นเท่าตัว ต่อให้เธอจะรักชนนท์แทบตาย ยอมถวายหัวให้เขาได้เพราะคำว่ารักคำเดียว แต่เรื่องเดียวที่เธอไม่มีวันยอมก็คือการที่เขาเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอ เขากล้าหักหลังเธอ ช่วยน้องสาวงูพิษคนนั้นย่ำยีหัวใจเธอ ทำให้เธอเจ็บ เธอก็จะไม่ยอมเจ็บอยู่คนเดียว
ในเมื่อจะพัง... ก็ต้องพังกันทุกฝ่าย!
“น้องสาวสุดที่รัก เธอดูถูกฉันมากเกินไปแล้ว”
อัยยากัดฟันกรอด ในเมื่อแพรวาคิดว่าเธอช่างโง่เขลาอ่อนแอ เธอคงต้องให้หล่อนได้รู้ถึงพิษสงของเธอเสียหน่อยแล้ว สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพ่นออกมาอย่างแรงราวกับมันเป็นสายใยระหว่างเธอกับชนนท์ที่เพิ่งจะขาดสะบั้นลง ก่อนจะหมุนตัวเดินไปอย่างมั่นคง หยิบโทรศัพท์มือถือต่อสายไปยังนักข่าวที่คุ้นเคยกันดี
“ฮัลโหล พี่อุ้มสนใจข่าวเด็ดไหมคะ...”
เธอพูดคุยกับทางปลายสายไม่กี่คำ นักข่าวสาวจอมเก๋าก็ตอบรับเธออย่างตื่นเต้น รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะรีบมา แล้วก็วางสายไปอย่างรวดเร็ว
- ผู้เขียน
