บทที่ 18 คุณมันร้าย! 2

1508 คำ

อัยยาเงยหน้ามองเขา เห็นสีหน้ากระหายเหมือนเสือหิวราวกับจะกลืนกินเธอ หน้าก็แดงด้วยความเก้อเขิน ก่อนจะกลั้นใจกระทำในสิ่งที่กล้าหาญที่สุดในชีวิต ยกมือโอบลำคอแล้วเขย่งปลายเท้าจูบตอบเขา เคลื่อนริมฝีปากคลอเคลียกับปากเขา จุ๊บแผ่วๆ ให้ความรู้สึกหวามหวาน จูบของอัยยาไม่ได้เชี่ยวชาญถึงกับรุกลิ้นล่วงล้ำ แต่สร้างความแช่มชื่นหัวใจให้ทีปต์มากล้นจนเผลอยิ้มมุมปาก แค่การตอบสนองคล้อยตามของเธอก็ทำเอาเขาแทบคลั่งเสียให้ได้ จึงจูบผนึกริมฝีปากของอัยยาอย่างลึกซึ้งสนิทแน่น รุกเร้าอย่างดุเดือดเผ็ดร้อนเหมือนคนตายอดตายอยาก ทั้งจูบทั้งดูดขบเม้มจนปากเธอเจ่อแดงขึ้นมาทันตา ฝ่ามือหนาตลบชายกระโปรงรวบขึ้น เบียดแก่นกายแข็งขึงตุงเป้าแทรกกลางหว่างขาเรียว รูดสีกับต้นขาอ่อนนุ่ม ยิ่งเธอขยับสะโพกบิดส่าย เขายิ่งกดหน้าขาเบียดลึกรูดเร้าถี่กระชั้น สายตามองสบกับแววตาฉ่ำปรือหยาดเยิ้มไปด้วยความรัญจวน ไล่เรื่อยมาที่ริมฝีปากแดงระเรื่อที่เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม