หงอี้วิ่งเข้าไปผลักตัวรุ่ยเผิงออกเพื่อให้เขาปล่อยตัวพี่สาวของตน รุ่ยเผิงจำต้องปล่อยให้นางนอนลง แล้วถอยออกมา
พ่อบ้านโจวก็จัดการทุกอย่าง อย่างเร่งรีบ บ่าวทั้งหมดจำต้องสลัดความเศร้าทิ้งแล้วไปจัดการเรื่องพิธีศพของรั่วอิน
หงอี้ถูกแม่นมโจวพาตัวออกไป รุ่ยเผิงไล่ทุกคนออกไปจนหมด โดยไม่สนว่าเสี่ยวจินและสาวใช้คนอื่นจะขอร้องเขาเช่นไร
เมื่ออยู่เพียงลำพังกับร่างที่เหยียบเย็นของรั่วอิน รุ่ยเผิงก็พูดคุยกับนางราวกับเขาได้กลายเป็นคนเสียสติไปแล้ว
“อินอิน เมื่อคืนข้ายังกอดเจ้านอนอยู่เลย เหตุใดวันนี้ถึงทิ้งข้าไปได้เล่า” เขาเอ่ยถามนางเสียงแผ่วเบา
เหมือนสิ่งที่รุ่ยเผิงพูดออกมา รั่วอินนางจะรับรู้ได้อย่างนั้น
“นายท่าน จะจัดการเช่นไรกับคุณหนูไป๋ขอรับ” เสี่ยวซีร้องถามจากหน้าห้องของรั่วอิน
“พาตัวไปคุมขัง” เขาเอ่ยเสียงแผ่วเบา
“ขอรับ” เสี่ยวซีไม่อาจทนมองนายตนเองที่มีสภาพเช่นนี้ได้ จึงได้ถอยไปจัดการเรื่องคุมขังไ
